Η Γαλάτα περιμένει ακόμα… δρόμο
Αρμονία, ηρεμία και μοναξιά έχουν οι κάτοικοι της κοινότητας της Γαλάτας, αφού τώρα το χειμώνα
ολόκληρες γειτονιές κλείνουν αφού οι ένοικοι των σπιτιών τα επισκέπτονται μόνο το καλοκαίρι. Παρόλο
που η Γαλάτα, όπως και όλη η κοιλάδα της Σολιάς δεν βρίσκεται και πολύ μακριά από την πρωτεύουσα,
ωστόσο το κακό οδικό δίκτυο τους έχει απομονώσει. Και όμως πρόκειται για μια ξεχωριστή κοινότητα που
την σημαδεύει ο Κλάριος ποταμός ο οποίος θεωρείται η πηγή ζωής των κατοίκων. Η Πράσινη Ασπίδα
επισκέφτηκε τον κοινοτάρχη της Γαλάτας, Κωστάκη Κλεάνθου, ο οποίος επικεντρώθηκε στα προβλήματα
που αντιμετωπίζουν κυρίως τους χειμωνιάτικους μήνες, ιδιαίτερα όταν αυτοί είναι βροχεροί.
Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε;
«Τα προβλήματα δεν ξεκίνησαν τώρα αλλά από τον περασμένο Οκτώβρη όταν σημειώθηκαν οι πρώτες
βροχές. Τότε λίγο έλλειψε να υπερχειλίσει το μικρό γεφύρι. Τότε είχαμε επικοινωνήσει με τις αρμόδιες
υπηρεσίες και τους είχαμε πει τα προβλήματα με τις πλημμύρες. Όμως δεν έγινε τίποτα με αποτέλεσμα να
φθάσουμε στο Δεκέμβρη».
Πλημμύρισε η κοινότητα;
«Είχαμε μεγάλες καταστροφές διότι το νερό μετέφερε διάφορα πράγματα στον ποταμό, κλαδιά, δέντρα και
άλλα με αποτέλεσμα να αλλάξει η ροή του ποταμού και το νερό να καταλήξει στα διπλανά χωράφια. Η
ορμή του ποταμού κατάστρεψε τα πάντα. Δεν έμεινε τίποτα. Επικοινωνήσαμε τότε με το Τμήμα Γεωργία,
ήρθε ο ΟΓΑ και έγινε καταγραφεί των ζημιών».
Χρειάζονται δηλαδή αντιπλημμυρικά έργα;
«Είναι κάτι που πρέπει να το δούμε. Πρόκειται για μεγάλες εκτάσεις που θα πρέπει να δούμε πως θα
προστατεύσουμε τις περιουσίες μας».
Το οδικό δίκτυο είναι ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Γαλάτα;
«Ασφαλώς και αποτελεί πρόβλημα. Για να φθάσουμε στη Λευκωσία χρειαζόμαστε περισσότερο από μια
ώρα. Ωστόσο, πρόκειται και για δρόμο επικίνδυνο και δεν είναι τυχαίο που έχουμε χάσει 11
συγχωριανούς μας λόγω δυστυχημάτων στο συγκεκριμένο δρόμο».
Είναι η αιτία της αστυφιλίας;
«Ναι, αυτό πιστεύουμε. Υπάρχει μεγάλη κίνηση το πρωί για να πάμε Λευκωσία με αποτέλεσμα οι νέοι μας
να μην μένουν στο χωριό και να επιλέγουν την πρωτεύουσα. Αυτή τη στιγμή βλέπω το δημοτικό μας
σχολείο με 15 αίθουσες το οποίο σήμερα είναι κλειστό. Δεν λειτουργεί. Έχουμε μόνο τέσσερα παιδιά του
δημοτικού, τα οποία πάνε σχολείο στην Κακοπετριά. Πρέπει να καταλάβει η πολιτεία πως είναι μεγάλη
ταλαιπωρία για τους κατοίκους της Γαλάτας να πηγαίνουν Λευκωσία καθημερινά για να εργάζονται. Και
είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει ο συγκεκριμένος δρόμος».
Πόσοι είναι σήμερα οι κάτοικοι της Γαλάτας;
«Είμαστε γύρω στους 600-650 κατοίκους. Το Σαββατοκύριακο αυξανόμαστε σε 800 και τους
καλοκαιρινούς μήνες φθάνουμε τους 1000. Σήμερα ολόκληρες γειτονιές είναι ερειπωμένες και φαίνεται
-
πως θα συνεχίσουμε να μειώνεται ο αριθμός των κατοίκων εάν η πολιτεία δεν προχωρήσει άμεσα με τηνκατασκευή ενός οδικού δικτύου που θα παρέχει ασφάλεια στους οδηγούς. Διότι ο συγκεκριμένος δρόμοςείναι και επικίνδυνος».Τι μπορεί να δει κανείς στη Γαλάτα;«Στη Γαλάτα υπάρχει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης που στεγάζεται σε ένα αναπαλαιωμένο παλιό χάνι, τονΚλάριο ποταμό, το μονοπάτι της Φύσης, ενώ πρόκειται να κατασκευάσουμε και ένα δεύτερο, όπως επίσηςκαι τις 6 εκκλησίες μας ανάμεσά τους ο Άγιος Σωζόμενος, ο Άγιος Ιωάννης Λαμπαδιστής, Άγιος Νικόλαος,Παναγία Οδηγήτρια, Αρχάγγελος Μιχαήλ και άλλες».Γίνονται όμως προσπάθειες για να έρθει κόσμος στη Γαλάτα;«Προσπαθούμε. Ήδη έχουμε ενοικιάσει το κλειστό γήπεδο που έχει η Γαλάτα, ενώ έχει ενοικιαστεί και έναξενοδοχειακό συγκρότημα έτσι ώστε να έρχονται ομάδες για προπονήσεις. Προσπαθούμε με κάποιοτρόπο η Γαλάτα να γίνει όπως ήταν και ασφαλώς οι νέοι μας να μην χρειάζεται να φεύγουμε από το χωριότους»Λίγα λόγιαΗ Γαλάτα βρίσκεται 60 χιλιόμετρα δυτικά της Λευκωσίας, στην όμορφη κοιλάδα της Σολιάς. Έχειυψόμετρο 620 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι κτισμένη στις δύο όχθες του ΚλάριουΠοταμού, που την διασχίζει και πνίγεται κυριολεκτικά στο πράσινο. Είναι ενωμένη με την γειτονικήκοινότητα της Κακοπετριάς. Και οι δύο αυτές δίδυμες αδελφές κωμοπόλεις της Σολιάς, δέχονται ολόχροναχιλιάδες τουρίστες. Η Γαλάτα είναι φημισμένη για τα εύγεστα φρούτα της που παράγει σε μεγάλεςποσότητες, ιδιαίτερα μήλα όλων των ποικιλιών, χρυσόμηλα, ροδάκινα, κεράσια, φορμόζες, σταφύλια καιάλλα, καθώς επίσης και ποικιλία φρέσκων λαχανικών. Αν ένας θέλει να απολαύσει λίγες αλησμόνητεςκαλοκαιρινές ώρες στη Γαλάτα, θα πρέπει να καθίσει στην πλατεία του χωριού. Εκεί κάτω από τον ίσκιοτου αιωνόβιου δρυ και των πλατανιών με τον Καργώτη (Κλάριο) να κυλά δίπλα, θα περάσει αξέχαστεςστιγμές. Τα σπίτια της Γαλάτας, σύγχρονα και παραδοσιακά, έχουν μια χάρη και ομορφιά.Εντυπωσιάζεσαι ιδιαίτερα από τα ξύλινα μπαλκόνια και τις ξύλινες σκάλες των παλιών παραδοσιακώνσπιτιών. Η Γαλάτα, λέγεται, ότι πήρε το όνομά της από κατοίκους του Γαλατά του Τιεγκαταλελειμμένη«Έσω Γαλάτα». Εκεί ήταν ο πρώτος οικισμός της Γαλάτας. Γύρω στο 1523 εγκαταλείφθηκε λόγω τηςκατάκτησης της περιοχής από τους Τούρκους. Οι κάτοικοι έψαξαν πιο ήσυχο και πιο εύφορο μέρος για ναμπορούν να ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι τωρινοί κάτοικοι της Γαλάτας, ωςανάμνηση του γεγονότος έκτισαν στο παλιό χωριό το εκκλησάκι του Αποστόλου Τύχικου. Πρόκειται γιαένα εξωκλήσι το οποίο διατηρεί την παλιά, παραδοσιακή αρχιτεκτονική με ξύλινη στέγη. Λέγεται ακόμα ότιστον παλιό οικισμό, ζούσαν μερικοί βοσκοί με τα κοπάδια τους και οι άνθρωποι που ζούσαν σταχαμηλότερα μέρη, έλεγαν «πάμε τζιει πάνω στους γαλατάες να αγοράσουμε γάλα».
