Δεν θα μας πείτε αν θα ανησυχούμε

Του κυριάκου Ανδρέου

Θυμάμαι τις καμπάνιες των καπνοβιομηχανιών για τα τσιγάρα τα μέσα του περασμένου αιώνα. Στις πρώτες ενδείξεις για το πόσο επιβλαβή ήταν έριξαν τόσα λεφτά σε έρευνες και διαφημίσεις για να πείσουν ότι δεν προκαλούν προβλήματα υγείας. Φτάσαμε ωστόσο σήμερα σε έρευνες που αποδεικνύουν πόσο κακό μας κάνουν – το επιβεβαιώνουν βεβαίως τα εκατ. Θανάτων κάθε χρόνο- ενώ επιβάλλεται τα τελευταία χρόνια να το αναρτούν με αποτρόπαιες εικόνες και στα πακέτα. Στη βάση των πιο πάνω με ενοχλεί αφάνταστα η προσπάθεια να φιμωθούν οι όποιες φωνές που ανησυχούν και φωνάζουν για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, για το 5G, ευρύτερα για τη μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Θυμίζω πως η Πράσινη Ασπίδα διεξήγαγε έρευνα με στόχο τη διερεύνηση των απόψεων του κοινού μεταξύ 13-20 Ιανουαρίου 2020. Η έρευνα έγινε διαδικτυακά μέσα από τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και κάλυψε ένα φάσμα ηλικιών 13-65 χρόνων. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 535 άτομα. Με το άκουσμα της διεξαγωγής της έρευνας προκλήθηκε θύελλα αντιδράσεων στο fb από άτομα τα οποία θεωρούν ότι η μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία δεν προκαλεί προβλήματα υγείας. Κατηγορηθήκαμε ότι δρούμε μεροληπτικά και ότι έχουμε κέρδος από την έρευνα. Κάποιοι μάλιστα προσπάθησαν να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα της έρευνας. Οι προγραμματιστές της οργάνωσής μας εντόπισαν ότι την ίδια χρονική στιγμή δόθηκαν περίπου 1.200 πανομοιότυπες απαντήσεις από το ίδιο άτομο. Οι απαντήσεις αυτές δεν λήφθηκαν φυσικά υπόψη στην εξαγωγή των συμπερασμάτων. Συμπεράσματα που οφείλουν να προβληματίσουν. Η πλειοψηφία ζητά να υπάρξει περισσότερη πληροφόρηση για το θέμα και αυτό θέτει όλους προ των ευθυνών τους αφού οι πληροφορίες που παρέχονται τις περισσότερες φορές είναι συγκεχυμένες και πιθανόν αναξιόπιστες. Είναι πολύ σημαντικό το κοινό να μάθει να ελέγχει από πού προέρχεται μια πληροφορία για να είναι αξιόπιστη. Είναι από κάποια επίσημη πηγή πληροφόρησης ή είναι από μη επιστημονικά sites που σκοπό έχουν να παραπλανήσουν για να εξυπηρετήσουν πιθανά εμπλεκόμενα συμφέροντα; Θυμίζω πως τα ίδια έλεγε- περί αποτυχίας του κράτους να ενημερώσει ορθά- και σε έκθεσή της για τους κινδύνους για τα παιδιά από την μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία η αρμόδια Επίτροπος των Δικαιωμάτων τους. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η Πράσινη Ασπίδα δεν εκπροσωπεί κανέναν πέραν από την ίδια. Ουδέν όφελος είχαμε από τη διεξαγωγή της έρευνας. Ήταν μια πρωτοβουλία να πάρουμε τον παλμό της κοινής γνώμης γύρω από ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα. Απαιτούμε και διεκδικούμε τη δημόσια υγεία. Δεν θα μας φιμώσουν δικτατορικές προσεγγίσεις.

Αυτοί είμαστε, αυτοί θα ‘μαστε και ακόμα παραπάνω

Του Κυριάκου Ανδρέου

Μετά την επιτυχή διοργάνωση του 4ο Φεστιβάλ Περιβάλλον Συγγνώμη, που συνδιοργανώσαμε φέτος με το Πανεπιστήμιο Κύπρου νιώθω την ανάγκη με περηφάνια να ευχαριστήσω πέραν από τους εκατοντάδες πολίτες που έδωσαν το παρόν τους για άλλη μια χρονιά, και τους δεκάδες εθελοντές και μέλη της Πράσινης Ασπίδας που άοκνα στηρίζουν τις δράσεις της ανεξάρτητης περιβαλλοντικής οργάνωσης που έχει μόνο γνώμονα τον Άνθρωπο και το Περιβάλλον. Νιώθω την ανάγκη να μιλήσω για τον σπόρο που ρίξαμε μια ομάδα απλών πολιτών στην αρχή του 21ου αιώνα, ενός σπόρου που έγινε βλαστός και παρότι σε μια κακοτοπιά μεγάλωσε, άπλωσε κλαδιά και έβγαλε φύλλα και είναι σε μια ηλικία που μπορεί να αντιμετωπίσει τους δυνατούς ανέμους και ας λυγίζει. Η Πράσινη Ασπίδα δηλώνει παρούσα στα μικρά και μεγάλα που πληγώνουν το περιβάλλον. Μόνη της στήριξη τα χαμόγελα, γέλια, φωνές, οι άνθρωποι που μας αγκάλιασαν στην πάροδο των χρόνων. Ήρθαμε για να ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά. Προβαίνουμε σε ακτιβιστικές ενέργειες, διεκδικούμε, δίνουμε μάχες. Ένα φιλανθρωπικό και φιλο-περιβαλλοντικό ίδρυμα είμαστε χωρίς κανένα κρατικό πόρο. Το αντίτιμο της ανεξαρτησίας βλέπετε. Των καθαρών και γενναίων θέσεων. Ούτε μια ισχνή χορηγία. Και όμως καταφέρνουμε όχι μόνο να
παραμένουμε στην πρώτη γραμμή, αλλά και να μεγαλώνουμε. Με τη μηνιαία εφημερίδα μας αποκαλύπτουμε όλα όσα κάποιοι φοβούνται. Αγοράζετε την εφημερίδα μας, μας δίνετε και την οικονομική στήριξη να συνεχίσουμε να εκθέτουμε το κατεστημένο. Με ονόματα και διευθύνσεις. Μα πιο πολύ νιώθω την ανάγκη να σας καλέσω σε μια πιο επαναστατική προσέγγιση για τα δύσκολα χρόνια που έπονται. Ελάτε να πορευτούμε μαζί ενάντια στο κατεστημένο για προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές, για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας.
Για εκείνο το δέντρο, για τον όμορφο φυσικό χώρο που μας φιλοξενεί εγώ και εσύ έχουμε την ευθύνη. Για το νερό που πίνουμε, για τον αέρα που αναπνέουμε, για την απερήμωση που μας τρίζει τα δόντια.

Ξυπνάτε και πουλούν τη ψυχή μας στο διάβολο

Tου Κυριάκου Ανδρέου 

Ιανουάριος. Πρώτος μήνας ενός νέου χρόνου. Υπό κανονικές συνθήκες ο καθείς από εμάς θα είχε ήδη κάνει τον απολογισμό του και θα είχε θέσει νέους στόχους για αυτόν και την οικογένειά του. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο μας έκλεψαν και αυτό το δικαίωμα. Το δικαίωμα να ονειρευόμαστε. Πώς να ονειρευτούμε αφού δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει κάθε επόμενη μέρα. Δε ξέρουμε τι μας επιφυλάσσουν αυτοί που κάνουν κουμάντο στη ζωή μας. Στο πορτοφόλι μας, στη δουλειά μας, στο δρόμο, ακόμη και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Φοβάσαι περισσότερο από το να αρρωστήσεις το πώς θα καταφέρεις να αντιμετωπίσεις την αρρώστια λόγω του ανάλγητου χαρακτήρα του κράτους. Που σε απομυζά σε φόρους και δεν είναι παρόν όταν το χρειάζεσαι. Φοβάσαι να πας στην τράπεζα να καταθέσεις τις οικονομίες που στερήθηκες για να μαζέψεις. Φοβάσαι να κάνεις μια επαγγελματική κίνηση με τα διαδικαστικά για τις άδειες (επειδή εσύ δεν είσαι κάποιος) αλλά και τον υπόκοσμο μετά που με το έτσι θέλει θα έρθει να σου πουλήσει προστασία, από τον ίδιο με την αστυνομία να παίζει πελλό. Βρισκόμαστε στην τελευταία στροφή για τις προεδρικές εκλογές και ακούμε πελλάρες. Ακόμη και τα λίγα σοβαρά μας έκαναν πλέον να μην τα πιστεύουμε. Το μόνο που έμεινε να μας τάξουν είναι ΕΕΕ για όλους ως pocket money. Και περιμένουν να τους πάρουμε στα σοβαρά. Και μας κατηγορούν για το ποσοστό αποχής που ολοένα και αυξάνεται. Έχουν πουλήσει τη ψυχή μας στο διάβολο και οι πλείστοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Και τσακώνονται, και χαλούν την καλή τους για έναν υποψήφιο με το χειρότερο να πείθουν μετά τον εαυτό τους ότι δεν τους απογοήτευσε. Ξυπνάτε. Βάλτε φρένο στον κατήφορο. Όσο καταπίνετε αμάσητα όσα σας τάζουν, τόσο αποθρασύνονται. Αλήθεια πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν οι απλοί πολίτες έβαζαν κάθε φορά την ατζέντα με τους πολιτικούς να καλούνταν να την υλοποιήσουν; Στο χέρι μας είναι. Επιτέλους να ορίσουμε εμείς την ατζέντα μας.

 

Πρώτο e-petition για να διανύουμε πάντα τον τελευταίο χρόνο προ εκλογών! – Το άρθρο του Κυριάκου Αντρέου στον ΠΟΛΙΤΗ

Διανύουμε τον τελευταίο χρόνο της παρούσας διακυβέρνησης, ενώ σε λιγότερο από 12 μήνες έχουμε προεδρικές εκλογές. Θα το καταλάβατε ήδη αφού ο Πρόεδρος σήκωσε τα μανίκια πάνω και τικάρει εξαγγελίες, από τις προεκλογικές και από αυτές στις οποίες προέβη μετά το κούρεμα. Προχθές εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και ένα σημαντικό νομοσχέδιο για να μπορούν οι πολίτες να απαιτούν από την εκάστοτε κυβέρνηση να λαμβάνει δράση αν συγκεντρώνουν 8 χιλ. υπογραφές. Έχω μάλιστα την πρώτη ιδέα για πρωτοβουλία που είμαι σίγουρος ότι θα συγκέντρωνε πολλαπλάσιες υπογραφές από αυτές που απαιτούνται, δυστυχώς όμως δεν είναι από αυτές που εγκρίνονται. Θα μπορούσαμε λοιπόν να εισηγηθούμε να διανύουμε κάθε χρόνο το τελευταίο έτος μιας διακυβέρνησης. Αυτό ντε στο οποίο αίφνης βρίσκονται και χρήματα και τρόποι για να αλλάξουν όσα δεν άλλαζαν τα προηγούμενα τέσσερα. Σίγουρα η πατέντα δεν είναι κυπριακή, μα προκαλεί. Προκαλεί, αλλά την ίδια ώρα… ας είναι. Γίνονται πράγματα γιατί τα αφτιά και τα μάτια ανοίγουν. Δείτε την απόφαση για το Ψυχιατρείο Αθαλάσσας. Δείτε την πρόοδο στο θέμα του ΓεΣΥ και τη στήριξη αιτημάτων των εργαζομένων στα νοσηλευτήρια που μέχρι τώρα απορρίπτονταν. Και είναι ακόμη νωρίς. Έχουμε μήνες μπροστά μας. Και για την κυβέρνηση να προωθεί και για τη Βουλή και τα κόμματα να ψηφίζουν. Τούτη είναι η χρονιά μας, συμπολίτες μας. Να απαιτήσουμε και να διεκδικήσουμε. Φτάνει πια η εκμετάλλευση. Θέλουν την ψήφο μας; Ας την κερδίσουν με έργα και όχι με «θα». Και όλοι μπορούν, και σε κυβέρνηση και σε αντιπολίτευση, να το πράξουν. Φτάνει επίσης να σερνόμαστε πίσω από πολιτικούς για ένα ραντεβού στον γιατρό, για να προωθηθεί μια αίτησή μας, για να αλλάξει κάτι. Η ψήφος μας ας είναι η ασπίδα και το δόρυ μας. Για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, συλλογικά και όχι μεμονωμένα.

ΕΛΑΜνίσαν ταπισόν του και τώρα ψάχνουν το λάθος – TΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΑΝΤΡΕΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Την ώρα που ξεκινούσα οργισμένος να γράψω για τις παλινδρομήσεις της Βουλής, οι οποίες δεν αποκλείεται να τινάξουν τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στον αέρα, ενημερώθηκα ότι ο ΔΗΣΥ κατέθεσε πρόταση νόμου, έτσι ώστε να διορθώσει διά της πλαγίας το λάθος του να τηρήσει αποχή, την ώρα που ψηφιζόταν η τροπολογία του ΕΛΑΜ για ένταξη στις σχολικές επετείους για τις οποίες γίνεται αναφορά στην τάξη του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950. Πού ήταν οι βουλευτές του ΔΗΣΥ τόσο καιρό, όταν οι κανονισμοί συζητούνταν στην Επιτροπή Παιδείας να ρυθμίσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο το θέμα; Το ζήτημά μας δεν είναι η αναφορά στην τάξη για το Ενωτικό Δημοψήφισμα. «Ε και;», λέω εγώ. Το ζήτημά μας είναι ότι το ΕΛΑΜ βαράει παλαμάκια και οι υπόλοιποι χορεύουν αντί να το απομονώσουν. Το ζήτημά μας είναι ότι με την ηλίθια παγίδα δημιουργήθηκε και στις δυο πλευρές ανασφάλεια για το τι μας περιμένει μετά από μια πιθανή λύση. Μα έτσι θα έχουμε; Να γινόμαστε μαλλιά κουβάρια για όσα έγιναν στο παρελθόν, αντί να σκάψουμε λάκκο να τα ρίξουμε μέσα; Έτσι θα έχουμε; Δεν μας αρκούν οι Γρίβες και οι Μακάριοι, τα μνημόσυνα και οι πραξικοπηματίες θα διπλασιάσουμε τις αντιπαραθέσεις με τα ταμπού και των από εκεί; Θα ανέμενε κανείς ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης θα δρούσαν πυροσβεστικά αντί να μαλώνουν όπως τα μωρά. Όλη αυτή η αναμπουμπούλα ήταν η ευκαιρία τους να βγουν να πουν μαζί: «Δέστε, αυτά θέλουμε να τερματιστούν με τη λύση. Φτάνει πια… ». Αλλά βλέπετε πλησιάζουν εκλογές και τα αρνιά πρέπει και πάλι να μαντριστούν. Μα ξέρετε η μάντρα δεν παράγει ποιότητα. Η ελεύθερη βοσκή παράγει. Έχετε αυτό κατά νου. ΕΛΑΜνίσετε μια φορά. Ας σας γίνει πάθημα το μάθημα.

Όσες και αν κτίσουν φυλακές, τα λευκά κολάρα θα περισσεύουν! – Του Κυριάκου Αντρέου

Όποια πέτρα σκανδάλου κι αν σηκώσεις σε αυτόν τον τόπο, θα βρεις αναμεμιγμένο πολιτικό πρόσωπο. Διορισμένο, εκλελεγμένο, ακόμα και οι… αυτοτοποθετούμενοι στα κόμματα. Στα κόμματα, τα δήθεν κύτταρα της δημοκρατίας, τα οποία κατάντησαν μηχανή παραγωγής εγκλημάτων λευκών κολάρων. Οι πολίτες πλέον έχουν μπουχτίσει.
 
Ποιος τους ακούει; Ποιος ασχολείται; Εκείνοι παπάδες, εκείνοι τατάδες. Χάθηκαν δισεκατομμύρια, άλλα έφυγαν νύχτα για το εξωτερικό, από τις μίζες τρώνε και σπάζουν πολλοί και είμαστε ακόμη σε τρεις καταδίκες επωνύμων. Τέσσερις με την πρόσφατη, θα δούμε βεβαίως και τις ποινές και θα επανέλθουμε, αλλά ο κόσμος δεν νιώθει αυτό το αίσθημα δικαίου που θα ανέμενε κανείς σε μια δημοκρατία. Θα μου πείτε, σε μια δημοκρατία δεν έπρεπε να συμβαίνουν τέτοιου είδος εγκλήματα.
Τι γίνεται, κύριε αρχηγέ Αστυνομίας, με το θέμα του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λευκωσίας; Με αυτό της Λάρνακας πώς προχωράνε οι έρευνες; Κύριε, γενικέ ελεγκτή, πώς προχωράτε εσείς και προς ποιες κατευθύνσεις;
 
Πρόεδρε, πώς πάνε τα πράγματα πέρα από το Κυπριακό στο οποίο αναλώνετε τη μερίδα του λέοντος του χρόνου σας; Κύριε γενικέ εισαγγελέα, τώρα που έφυγε από πάνω σας το βάρος της υπόθεσης του τέως βοηθού σας, τι σκοπεύετε να πράξετε για τα τόσα άλλα εγκλήματα λευκού κολάρου; Εδώ θα είμαστε να γράφουμε και να ασκούμε κριτική. Και ας καταντούμε γραφικοί. Ο διάβολος κάποια στιγμή πάλι θα σπάσει το ποδάρι του και πάλι μια «συμφωνία» απατεώνων με διπλώματα θα χαλάσει, θα σπάσει και θα βγει προς τα έξω. Όπως έγινε και με το Συμβούλιο Αποχετεύσεων Πάφου…
 
Σε αυτά ελπίζουμε, σε αυτά καταντήσαμε να ελπίζουμε. Ενδεχομένως το μόνο καλό της οικονομικής κρίσης να ήταν το ότι χάλασαν τέτοιες συμφωνίες μεταξύ μιζαδόρων, μεταξύ κοντραμπάντων εκατομμυρίων και πολλών άλλων για τα οποία χαμπάρι δεν παίρνουμε όταν η έννοια μας, των πολιτών εννοώ, είναι πώς θα πληρώσουμε κάθε μέρα τους λογαριασμούς. Επιμένω, ο διάβολος θα ξανασπάσει το ποδάρι του. Λίγο κούντημα θέλει για να γεμίσει μια φυλακή με απατεώνες με διπλώματα. Συνεπώς, κ. υπουργέ Δικαιοσύνης που όλο θα κτίσετε και δεν προχωράτε τις νέες φυλακές, προβλέψετε και μια ξεχωριστή για τα λευκά κολάρα. Μάλιστα, με τα σίδερα να εξέχουν για προέκταση. Όσα κελιά και να προβλεφθούν πάντα θα γεμίζουν!

Ποιό ΓεΣΥ; Η ανθρωπιά ρυθμίζεται με νόμο; – Το άρθρο του Κυριάκου Αντρέου στον ΠΟΛΙΤΗ

Τόσα χρόνια ακούμε για το περιβόητο ΓεΣΥ στο οποίο οι πολιτικοί τούτοις της χώρας, αλλά και οι επαγγελματίες υγείας φόρτωσαν όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν την υγεία και τους ασθενείς. Λες και αν ρυθμιστεί ποτέ τεχνικά και ασφαλιστικά το θέμα θα λυθούν ως διά μαγείας τα μύρια τόσα ζητήματα. Λες και θα σταματήσει διά της ανατάσεως των χεριών των βουλευτών ο τρόμος που νιώθουν οι ασθενείς, ειδικά οι ηλικιωμένοι, όταν πατούν το πόδι τους στα νοσοκομεία. Όταν περιμένουν ουρά για να πάρουν τα φάρμακά τους στηριγμένοι σε «Π» και μπαστούνια για να φτάσουν στο ταμείο και να τους βάλει τις φωνές ο φαρμακοποιός γιατί δεν συμπλήρωσαν το δεφτεράκι ή γιατί δεν πήραν το ένσημο. Και ξανά να τρέχουν σε άλλο ταμείο, σε άλλον γραφέα και πάλι πίσω στην ουρά. Λες και ως διά μαγείας θα ζωντανέψουν οι θάλαμοι και στον ασθενή που ζητά μια κουβέρτα για να ζεσταθεί θα φέρνουν ηλεκτρική! Σοβαρευτείτε ρε. Πηγαίνετε όλοι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τους υπουργούς και τους βουλευτές, ακόμα και οι ίδιοι οι ιατροί και νοσοκόμοι σε νοσοκομεία και εισαχθείτε ως ασθενείς (ει δυνατόν καμουφλαρισμένοι, αφού ως γνωστόν οι επιφανείς έχουν ειδική μεταχείριση) ή πάρτε έναν δικό σας αντί να τον στείλετε με το πρώτο αεροπλάνο στο εξωτερικό να δείτε τι γίνεται. Πώς το ΓεΣΥ θα μπολιάσει με ενσυναίσθηση τους εργαζομένους στον δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα όταν βλέπουν τους ασθενείς, και επιμένω, ειδικά τους ηλικιωμένους ως αντικείμενα; Δε λέω υπάρχουν τα φωτεινά παραδείγματα μα χάνονται μες το γενικότερο κακό των απαιτήσεων, των «θέλω» των συντεχνιών. Δε θα ξεχάσω ποτέ τον παππού που έλεγε στον γιο του μετά από τόσες ώρες αναμονής στις Πρώτες Βοήθειες «γιε μου όι να πεις τίποτε και να μην με εξετάσουν στο τέλος». Αυτή η κατάσταση σας αρέσει; Αυτή θα διορθώσει το ΓεΣΥ; Τα εκατομμύρια που δόθηκαν σε μελέτες θα μπορούσαν να ανεβάσουν το επίπεδο των υφιστάμενων παροχών, θα διορθώνονταν και θα εξοπλίζονταν καλύτερα τα νοσοκομεία. Θα ανάσαιναν οι νοσοκόμοι οι οποίοι επιμένω όσο και να δουλεύουν δεν πρέπει να χάνουν την ανθρωπιά τους. Όπως και στα σχολεία οι δάσκαλοι που δεν το έχουν με τα παιδιά έτσι και στα νοσοκομεία όσοι δεν το έχουν με τον ανθρώπινο πόνο θα πρέπει να γυρέψουν αλλού δουλειά. Πρόεδρε Αναστασιάδη τούτα να λύσεις πρώτα. Τούτα κρούζουν τον κόσμο. Κάνε μια δημοσκόπηση με πραγματικό δείγμα, μέσα στα νοσοκομεία, μόνος σου. Φτάνει πια κοροϊδία.

Ξυπνάτε ρε. Φτάνει η δημοσιογραφία από τα γραφεία – Το άρθρο του Κυριάκου Αντρέου

Κυπριακό, Κυπριακό και πάλι Κυπριακό. Α, και τραπεζικά για να μην ξεχνούμε και αυτούς που τα συντηρούν. Αυτές είναι κατά κύριο λόγο οι ειδήσεις που προβάλλονται από τα κυπριακά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ενίοτε και καιρικά. Είναι εύκολο άλλωστε να πάρεις μια δήλωση από τη Μετεωρολογική Υπηρεσία και δυο πλάνα από βροχές και φράγματα. Ωστόσο, οι πολίτες έχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα, για τα οποία αναζητούν λύσεις που δεν μπορούν μόνοι τους να βρουν. Είτε γιατί δεν έχουν τα μέσα, είτε γιατί δεν τους λαμβάνει κανείς υπ’ όψιν, είτε γιατί δεν είναι δουλειά τους. Στη φωτογραφία που βλέπετε, ένα μόνο παράδειγμα του γιατί δεν αλλάζει κάτι σε αυτόν τον τόπο. Από τα μικρά για να πάμε και στα πιο μεγάλα. Πριν από ένα χρόνο, η Πράσινη Ασπίδα δημοσίευε στην εφημερίδα της φωτογραφία από τον δρόμο Βυζακιάς προς Καννάβια στον οποίο τοποθετήθηκαν κώνοι καθώς μέρος του έχει καταρρεύσει και έχει καταστεί επικίνδυνος. Η φωτογραφία που βλέπετε είναι δυο ημερών. Ακόμα οι κώνοι είναι εκεί. Ποιος ασχολήθηκε; Πέρασε ένας χρόνος και η αρμόδια επαρχιακή διοίκηση παίζει πελλόν. Αν πήγαινε όμως εκεί ένα κανάλι ή αν δημοσίευε μια καθημερινή εφημερίδα το θέμα, να δείτε που αυθημερόν ο δρόμος θα διορθωνόταν. Από τις λίγες φορές που τα ΜΜΕ αποφάσισαν να ασχοληθούν με θέματα που επηρεάζουν τους πολίτες δόθηκαν λύσεις και κάποιοι χρειάστηκε να λογοδοτήσουν. Αλλά μιλάμε για σπάνιες φορές. Και είναι κρίμα. Κρίμα και για τα ίδια τα ΜΜΕ που ψυχομαχούν. Αφού τα νούμερα τηλεθέασης και οι πωλήσεις δείχνουν ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται τόσο όσο νομίζουν για το Κυπριακό (αναφέρομαι στη διάσκεψη της Γενεύης), γιατί δεν αφήνουν τα κουστούμια οι δημοσιογράφοι και να ξεχυθούν σε πόλεις και χωριά για να αναδείξουν τα προβλήματα που επηρεάζουν τους πολίτες; Η φωτιά εκεί που ππέφτει κρούζει, λέει μια παροιμία. Και τα ΜΜΕ έχουν καθήκον να προβάλουν τη φωτιά για να σβήσει. Ξυπνάτε ρε. Φτάνει η δημοσιογραφία από τα γραφεία… Αν θέλετε κοπιάστε να σας δώσουμε θέματα να γράφετε ένα χρόνο!
 

Ο εκμαυλισμός των χωριών και η βάρβαρη επέλαση της τουριστικής ανάπτυξης – Του Παναγιώτη Τοουλιά

tooulias

Αφόρμηση για το παρακάτω άρθρο τα όσα διαδραματίζονται στα παραλιακά χωρια και πόλεις για τουριστική δήθεν ανάπτυξη. Με την ανέγερση μεγαθήριων και τουριστικών συγκροτημάτων που απάδουν τελείως με το φυσικό περιβάλλον και τον περιβάλλοντα χώρο χάθηκε η γραφικότητα και η αμφιθεατρικότητα των τουριστικών ιδιαίτερα χωριών. Σπάνιοι δρυμοί και χλωρίδα που για εκατομμύρια χρόνια κοσμούσαν τα χωριά και τις πόλεις θυσιάστηκαν εντελώς αβασάνιστα για τουριστικούς λόγους χωρίς μελέτη, χωρίς κάποιος να διερωτηθεί και να προβληματιστεί. Χάθηκε ο δρυμός των Κλουνών στη Χλώρακα, δρυμός σπάνιας ομορφιάς με βελανιδιές, δρύες, μοσφιλιές, μερσινιές, καλαμιώνες, βιότοπος και ενδιαίτημα με σπάνια χλωρίδα και πανίδα, ο καλαμιώνας της Βρέξης, τα Ορμάνια, οι Καλαμιώνες στο Σκαλί, οι πετρόκτιστες βρύσες, το καμαρούι, η βρύση του Πύρκου, η Μοροζός,τα Πυρομάσια, τα Ροαφίνια, το Δήμμα, τα Μερσινούθκια, ο Πηλός όπου συντελέστηκε μέγα έγκλημα, εκριζώθηκαν τα πάντα, καταστράφηκε όλη η σπάνια χλωρίδα (ετυμολογικά το χωριό Χλώρακα έλκει το όνομα του απο την λέξη χλωρίδα-Χλωρίς, κόρη της Νιόβης, flora στα λατινικά) και πανίδα στο συγκεκριμένο οικοσύστημα και χτίστηκαν επαύλεις μέσα στη θάλασσα, χωρίς καν να ληφθεί υπόψη η ζώνη προστασίας των παραλιών. Τα τελευταία χρόνια οργιάζουν οι παρανομίες στο χώρο της τουριστικής ανάπτυξης που συνίστανται στα εξής:

 

1.Ξενοδοχεία που κτίζουν επιπλέον ορόφους χωρίς φραγμούς από υπουργεία, πολεοδομία, δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια. Η διαπλοκή και τα συμφέροντα στομώνουν τη δικαιοσύνη.

2.Ξενοδόχοι και ντεβέλοπερς αποκόπτουν τους δρόμους προς τη θάλασσα και καθιστούν τις παραλίες απροσπέλαστες.

3.Οτιδήποτε θυμίζει Κύπρο χάθηκε και οι τουρίστες δυσανασχετούν με την άσχημη εικόνα που παρουσιάζει η τουριστική Κύπρος.

4.Δεν αναπτύχθηκαν εναλλακτικές μορφές τουρισμού όπως θρησκευτικός, αγροτουρισμός, ποδηλατικός, καταδυτικός, αθλητικός κ.τ.λ.

5.Δεν γίνονται έργα υποδομής για διευκόλυνση των τουριστών και προσπάθειες να αυξηθεί η επισκεψιμότητα των τουριστών στο νησί. (more…)

Των απ’ εκεί το λέει η ψυχή τους, εμείς αρνίν πασσ’ύν! – Το άρθρο του Κυριάκου Αντρέου στον ΠΟΛΙΤΗ

Βγήκαν στους δρόμους οι απέναντι, όχι μια φορά, πολλές και συλλογικά τις προηγούμενες μέρες. Να απαιτήσουν, να διεκδικήσουν εξ αφορμής του θανατηφόρου δυστυχήματος πριν από λίγες μέρες, για το οποίο ευθύνη φέρει και η μη αλλαγή της ώρας. Στάθηκαν απέναντι στο καθεστώς τους, ψευδοκαθεστώς για μας, μα το γεγονός ότι μας πονάει το κάνει πραγματικό. Η μαζική συμμετοχή των απ’ εκεί, των κούλλουφων, κατά πολλούς Ελληνοκύπριους, που είναι του μότο «τζ’είνοι ποτζ’εί τζ’ι εμείς ποδά», είχε ένα σοβαρό αντίκτυπο στη δική μας πλευρά. Περισσότερο ανέδειξε την γύμνια μας. Ανέδειξε την αδιαφορία μας και την αποδοχή αμάσητων των όσων μας επιβάλλονται και όσων μας επηρεάζουν από τους νόμιμους κυβερνώντες του τόπου. Δείτε τι έγινε το 2013 με το κούρεμα. Καμία αντίδραση. Και μετά το βαφτίσαμε και πολιτισμό που περιμέναμε υπομονετικά για να τραβήξουμε λεφτά από τα ATM. Να τον βράσω τέτοιο πολιτισμό. Κυβέρνηση και Βουλή αλλά και η δικαστική εξουσία πρέπει να νιώθουν την ανάσα της κοινωνίας. Δεν μπορεί να ξεφεύγουν επειδή ξέρουν ότι εμείς… αρνίν πασσ’ύν! Αυτή είναι πάντα η καταδίκη μας. Ο καναπές. Τίποτα δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει αν η επανάστασή μας γίνεται διαδικτυακά με σκοπό τα Likes! Δυστυχώς σε αυτό το επίπεδο έχει ξεπέσει η κοινωνία. Βρίσκουν και κάμνουν τα κόμματα. Βρίσκουν και κάμνουν οι κυβερνώντες. Επιστρέφοντας στους απέναντι, στους απομονωμένους, στους παράνομους, στους «ψευδο-», στους λεγόμενους, ας είναι αυτοί που θα μας προβληματίσουν, που θα μας κάνουν να αντιληφθούμε ότι για το καλό του τόπου μας, το καλό το δικό μας, του καθενός ξεχωριστά, θα πρέπει να έχουμε άποψη. Να τη διατυμπανίζουμε με κάθε τρόπο. Να διεκδικούμε. Να καταλάβουμε ότι η δική μας ψήφος κάνει τη διαφορά. Αυτοί που μας κυβερνούν δεν είναι παρά, ή θα έπρεπε να είναι, υπηρέτες της κοινωνίας. Το λέει και η λέξη «υπουργός», ο υπό το έργον! Την άλλη βδομάδα έχουμε εκλογές. Πέντε χρόνια βρίζουμε για τα κακώς κείμενα στους δήμους και τις κοινότητές μας. Ρωτάς τον έναν, «βαριέμαι να πάω να ψηφίσω», ρωτάς τον άλλον, «και που θα πάω, τι θα αλλάξει;». Αυτοί είμαστε. Αυτά που βιώνουμε μας αξίζουν. Αρνίν πασσ’ύν, φίλοι μου, αρνίν πασσ’ύν. Και όσο πιο πασσ’ύν. τόσο πιο δυσκίνητο.