Επιτήδειος κλέβει νερό από ποτάμι γεμίζοντας ιδιωτικό φράγμα με τους κάτοικους του γειτονικού χωριού να προβαίνουν σε εντονότατες διαμαρτυρίες. Διερωτόμαστε. Το Τμήμα Υδάτων υπάρχει; Νόμοι υπάρχουν; Εφαρμόζονται;
Είμαστε σχεδόν δύο μήνες πριν το καλοκαίρι και τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά όσον αφορά την υδατική κατάσταση στο νησί. Οι θερμοκρασίες ανέβηκαν σε αρκετά υψηλά επίπεδα, πολύ πιο πάνω από τα κανονικά για την εποχή, ενώ με τις βροχές που σημειώθηκαν ολόχρονα δεν είμαστε σε θέση να καλύψουμε όλες μας τις ανάγκες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Και μπορεί οι κρατικές υπηρεσίες και τα αρμόδια τμήματα να έχουν τους μηχανισμούς για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, προβαίνοντας ενίοτε και σε περικοπές κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών στην άρδευση, ωστόσο και εμείς οι πολίτες έχουμε τις δικές μας ευθύνες για την έλλειψη νερού που ενίοτε παρατηρείται. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που μας συμβαίνει. Η ανομβρία είναι ένα από τα διαχρονικά προβλήματα του τόπου μας και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έχει ως συνέπεια την έλλειψη νερού και κατ’ επέκταση τις δαπανηρές για το κράτος αφαλατώσεις. Τι κάνουμε όμως εμείς γι’ αυτό; Αντί τόσα χρόνια να αναπτύξουμε κουλτούρα υδατικής συνείδησης, συνεχίζουμε να ξοδεύουμε αφειδώλευτα το νερό, συνεχίζουμε να κρατάμε το λάστιχο και να σφουγγαρίζουμε τις βεράντες, τα πεζοδρόμια και… τους δρόμους άμα λάχει, γεμίζουμε τις μπανιέρες γιατί το ντους ποτέ δεν είναι αρκετό και αφήνουμε το νερό της βρύσης να τρέχει ενώ κάνουμε άλλη δουλειά. Είναι καιρός, λοιπόν, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ο καθένας ξεχωριστά ώστε να εξοικονομήσουμε νερό. Το να κλείνουμε τη βρύση αμέσως μόλις τελειώσουμε το πλύσιμο των χεριών ή των πιάτων, το να μην χρησιμοποιούμε λάστιχο, αλλά μόνο κουβά και σφουγγαρίστρα για το σφουγγάρισμα, το να κάνουμε ένα γρήγορο ντους, το να φυλάμε νερό που μας έχει απομείνει από άλλη δουλειά για το σφουγγάρισμα είναι μόνο μερικοί τρόποι με τους οποίους εξοικονομούμε νερό εύκολα και απλά. Ας λάβουμε, λοιπόν, όλοι τα μέτρα μας…
Βροχές δεν έχουμε και δεν αποκλείεται και αυτός ο χειμώνας να είναι άνυδρος. Στα φράγματα νερό δεν υπάρχει και αυτό που πίνουμε το χρυσοπληρώνουμε. Όλα αυτά τα γνωρίζετε. Τότε γιατί καλοί μου άνθρωποι κρατάτε τα λάστιχα και πλένετε τα πεζοδρόμια; Θα μου πείτε έτσι μάθατε, λες και είχαμε ποτέ νερό. Εδώ είναι που χρειάζονται τα εξώδικα. Βγείτε από τα γραφεία σας εσείς στο Τμήμα Υδάτων, βγείτε στους δρόμους, και θα δείτε το νερό να κυλάει στους δρόμους. Απίστευτες εικόνες για ένα νησί που διψά.
Αποκαρδιωτικά είναι όσα αναφέρει σε επιστολή του στη Βουλή ο Υπουργός Γεωργίας αναφορικά με τον επηρεασμό όλων των πηγών παγκύπρια. Εξ αφορμής ερώτησης του βουλευτή των Οικολόγων Γ. Περδίκη για επηρεασμό της ροής του ρυακιού της κοινότητας του Κάμπου από ανεξέλεγκτη άντληση νερού από γεωτρήσεις ο κ. Κουγιάλη σημειώνει πως το εν λόγω ρυάκι το οποίο διέρχεται από το κέντρο της κοινότητας του Κάμπου, έχει λεκάνη απορροής που εκτείνεται μέχρι την κοινότητα της Τσακίστρας και ως επί το πλείστον τροφοδοτείται από τρεις πηγές που ρέουν μέσα στον πυρήνα της κοινότητας. Οι πηγές αυτές, μη πόσιμου νερού, είναι μικρής απόδοσης με οριακή ροή άμεσα συσχετιζόμενη με την βροχόπτωση του έτους. Σε κάθε άδεια υδροληψίας που εκδίδει το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων καθορίζεται μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα άντλησης καθώς και η υποχρέωση εγκατάστασης υδρομετρητή. Η μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα άντλησης υπολογίζεται βάσει της έκτασης και των αναγκών σε νερό της καλλιεργούμενης φυτείας, όπως τις έχει καθορίσει το Τμήμα Γεωργίας. Ο υδρομετρητής σφραγίζεται και παρακολουθείται από το ΤΑΥ και ως εκ τούτου αποτρέπεται η ανεξέλεγκτη άντληση νερού. «Η ολιγομβρία του 2016 έχει οδηγήσει στη μείωση όλων των πηγών παγκύπρια κατά περίπου 20%, και ενδεικτικά επισημαίνεται ότι η πηγή ‘Κάτω Χάρτζιη’ στον Πρόδρομο, η οποία παρακολουθείται από το 1959, για πρώτη φορά στα χρονικά έχει στερέψει το 2016. Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, ως ήταν αναμενόμενο, το ρυάκι που διέρχεται της Κοινότητας Κάμπου, δεδομένου ότι τροφοδοτείται από πήγες των οποίων η ροή εξαρτάται από τη βροχόπτωση, έχει επίσης στερέψει» καταλήγει ο κ. Κουγιάλης.
