Κύριες Ειδήσεις

Όλοι μιλούν για ένα οργανωμένο κύκλωμα γύρω από το θέμα των αμπελοπουλιών. Για εμπλοκή Αστυνομίας και άλλων παραγόντων. Για μη ικανοποιητικές ποινές, για μεταφορά αμπελοπουλιών από τις κατεχόμενες περιοχές και τις αραβικές χώρες. Τί είναι το περίεργο σε όλη αυτή την υπόθεση; Το γεγονός ότι κάνουν όλοι την πάπια. Δηλαδή δεν τα ξέρανε; Δεν είχαν ιδέα τι συνέβαινε; Ούτε η αστυνομία γνώριζε, ούτε οι κυνηγοί, ούτε το Ταμείο Θήρας; Σοβαρευτείτε επιτέλους. Αν μη τι άλλο σκεφτείτε ότι γίνεστε διεθνώς ρεζίλι.

Του Κυριάκου Ανδρέου

Το Κυπριακό τζαι αν λυθεί, το χαλλούμι δύσκολα θα κατοχυρωθεί ως ΠΟΠ της Κύπρου. Διότι τα ριάλλια που την εμπορία του, όπως το κάμνουν τωρά (όσοι εν που χωρκό τζαι τρων το γνήσιο ξέρουν) έτσι μαζικά και το εξάγουν, εν πολλά. Πόσα χρόνια μας περιπαίζουν θυμάστε; Άκουα προχτές από τον Υπουργό Γεωργίας ότι ο φάκελος του χαλλουμιού που βρίσκεται ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι σε πολύ προχωρημένο στάδιο τζιαι εγέλουν. Τούτο το στάδιο ώσπου φτάνει, διερωτούμαι. Ώσπου να λείψει η γαλακτόσκονη που βάλλουν μες στα χαλλούμια, την οποία ακόμη εν να κάμουν αναλύσεις για να την εύρουν; Λλία ή πολλά τα μαθηματικά σας η πράξη εν εύκολη. Βάση της παραγωγής νωπού γάλακτος (αγελαδινού και αιγοπρόβιου), η δικαιολογημένη παραγωγή χαλουμιού υπολογίζεται στους 13.000 τόνους ενώ η πραγματική παραγωγή ανέρχεται στις 23.000. Το Υπουργείο Γεωργίας ενημέρωσε πριν ένα χρόνο τη Βουλή ότι το 2015 εισήχθησαν 1.764 τόνοι γαλακτόσκονης, ενώ το Τμήμα Τελωνείων είπε ότι την ίδια χρονιά εισήχθησαν 600 τόνοι. Που επήαν 1.000 τόνοι ρε κοπέλια; Θέλετε να σας πως ότι η γαλακτόσκονη για την παραγωγή χαλουμιού, απαγορεύεται βάσει του προτύπου του 1985 για την παραγωγού του κυπριακού προϊόντος; Θέλω να σας θυμίσω ότι ο αρμόδιος Υπουργός δήλωσε στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ τρεις μέρες μετά που συνεδρία της επιτροπής Γεωργίας της Βουλής τον Οκτώβρη πέρσι ότι αυτός εντόπισε το θέμα με την τεράστια αύξηση της εισαγωγής γαλακτόσκονης. Τζιαι είπε μας ότι δόθηκαν οδηγίες για διενέργεια ελέγχων προκειμένου να διαπιστωθεί εάν χρησιμοποιείται γαλακτόσκονη για την παρασκευή χαλουμιού στους αρμοδίους λειτουργούς των Υπουργείων Εμπορίου και Γεωργίας, των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών και του Kρατικού Xημείου. Ακούσετε κανέναν χαπάρι; Τούτον εν το ένα θέμα που βρίσκεται σε… προχωρημένο στάδιο. Το άλλο εν το θέμα του αγελαδινού γάλακτος. Αρκετοί τόνοι χαλλουμιών γίνονται σχεδόν εξολοκλήρου από αγελαδινό γάλα την ώρα που το πρότυπο του 1985 στο οποίο βασίστηκε και η αίτηση για κατοχύρωση του χαλλουμιού ως ΠΟΠ θέλει το πρόβειο, αιγινό ή μείγμα τους να υπερέχει του αγελαδινού (πάνω από 50%). Λαλώ σας εν πολλά προχωρημένο το στάδιο, αλλά όχι της αίτησης. Τζίνου του σταδίου που μας γαλεύκουν. Μέρα μεσημέρι.

Εδώ και ένα μήνα η Πράσινη Ασπίδα παρακολουθεί να δει που το πάνε, όχι ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις αλλά επτά άτομα της επαρχιακής διοίκησης για να φτιάξουν ένα τοίχο από πέτρες περίπου 20 μέτρα μήκους. Πόσα θα μας στοιχήσει τούτος ο περιβόητος τοίχος; Τριάντα, σαράντα χιλιάδες; Πόσα χέρια απαιτούνται για να γίνει; Από ποια άλλη εργασία μένουν πίσω για να διατάζει ο επιστάτης τον Α, ο Α τον Β, ο Β τον Γ; Ο νους μας με τα όσα έχουμε δει, πάει στην έκφραση που χαρακτηρίζει πολλά τμήματα και υπηρεσίες του δημόσιου και ημιδημόσιου τομέα: «Σιγά τα ζα».
Η Πράσινη Ασπίδα καλεί τον Υπουργό Εσωτερικών να βρει χρόνο να ρυθμίσει όλα τα κακώς έχοντα του υπουργείου του και των υπηρεσιών που ελέγχει, αφού από τον δικό του προϋπολογισμό (και την δική μας τσέπη) βγαίνουν τα λεφτά. Πόσος χρόνος απαιτείται για μια συγκεκριμένη εργασία; Πόσοι εργάτες απαιτούνται για αυτήν; Βγαίνουν τα μαθηματικά; Αν δεν βγαίνουν γιατί δεν λαμβάνει μέτρα. Πόσοι να τρων πάνω στη ράχη μας; Πόσο δημόσιο χρήμα να σπαταλάται δεξιά και αριστερά; Φασούλι φασούλι γεμίζει το σακούλι. Την ίδια ώρα που επίσης φασούλι φασούλι αδειάζει…

Του Κυριάκου Ανδρέου

Πως μας το είπε πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος; «Ο Θεός δε σώζει κανέναν δωρεάν». Δικαίως κατακρίθηκε, μόνο που λίγοι αντελήφθησαν ότι για τον εαυτό του μιλούσε, αφού νομίζει ότι αυτός είναι Θεός. Μάλλον τον έκαναν να νομίζει ότι είναι ο Θεός. Σε ποιους αναφέρομαι; Μα στην πολιτική ηγεσία του τόπου που πριν μιλήσει περνά πρώτα για… εξομολόγηση. Εδώ πληρώνουμε ακόμη παπάδες της υπαίθρου για το Στρόβολο(!) και αλλού με κόστος 6,5 εκατ. ετησίως. Το προκλητικό βεβαίως αυτής της υπόθεσης δεν είναι ότι πληρώνουμε αλλά το γεγονός ότι η πληρωμή των παπάδων προκύπτει από συμφωνία που εννοείται διαβουλεύθηκε ο Μακάριος με τον εαυτό του το 1970 με το δεύτερο σκέλος να αφορά τη μεταβίβαση από την Εκκλησία στο κράτος έκτασης χιλιάδων στρεμμάτων εκκλησιαστικής γης. Είχε υπογραφεί συμφωνία για να δοθεί η γη το 2012 αλλά ας μας πει ο κ. Αναστασιάδης γιατί δεν υλοποιείται. Μήπως φοβάται να μην μπει κανένα τρακτέρ με οδηγό ρασοφόρο στο Προεδρικό; Γελάμε συμπολίτες μου αλλά η κατάσταση είναι τραγική. Εδώ πάει η έκφραση ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο όταν πρόκειται για χρήματα. Τα αρχαία θα τον εμπόδιζαν; Ποιος φταίει όμως για αυτή την κατάληξη; Δεν φταίνε και τα ΜΜΕ που τον τρέχουν ξοπίσω για δηλώσεις επί παντός επιστητού πλην του κηρύγματος του λόγου του Κυρίου; Για το Κυπριακό θες, για την Οικονομία, για τις επενδύσεις, για τις εκλογές; «Τι πιστεύετε Προκαθήμενε;» Έλεος ρε παιθκιά. Μια, δυο τρεις, ε το πιστεύει ότι ό,τι πει είναι κανόνας. Ας μου υποδείξει κάποιος σε ποια άλλη χώρα επικρατούν τέτοια φαινόμενα. Ούτε Βασιλείς σε άλλες χώρες δεν έχουν τέτοιες εξουσίες όπως τις αυτοδημιούργητες της Εκκλησίας που πόρρω απέχουν από όσα προβλέπει το Σύνταγμα. Το οποίο επιτέλους πρέπει να τροποποιηθεί και επί τούτου. Και εδώ κλείνω το τηλέφωνο στη μούρη, όπως το πράττει και αυτός όταν κρίνει ότι είπε ό,τι είχε να πει. Καλή Κυριακή σε όλους, ειδικά σε όσους έχουν περάσει από παγκάρι

Μπήκαν και τα ζώα στο χορό των προεκλογικών υποσχέσεων. Και τι δεν τους έταξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μαζί με τους λοιπούς δελφίνους. Με κυριότερη εξαγγελία αυτή που αφορά την Αστυνομία που θα τα προσέχει… Μέχρι και ειδικό σύμβουλο θα έχει ο Πρόεδρος που να αφορά την ευημερία των ζώων. Ωραία όλα αυτά, φτάνει βεβαίως να υλοποιηθούν και να εφαρμοστούν. Έπειτα για τα ζώα που ήδη ταλαιπωρούνται σε ακατάλληλους ζωολογικούς κήπους ακόμα δεν κάνατε τίποτα. Κάνατε; Για τα κατοικίδια τι γίνεται το περιβόητο νομοσχέδιο/κανονισμοί; Γίνεται;

Πρόκειται για ένα μικρόσωμο προστατευόμενο πουλί που γεννήθηκε στη Δανία. Στις 27/5/2017 του τοποθετήθηκε δαχτυλίδι βόρεια της χώρας αυτής και ξεκίνησε το παρθενικό ταξίδι της μετανάστευσης από τη Δανία για τη Νότιο Αφρική για να περάσει το χειμώνα…ένα ταξίδι απόστασης πέραν των 10.000 χιλιομέτρων! Αφού κάλυψε 3.086 χιλιόμετρα, σταμάτησε στην Κύπρο για ξεκούραση και όπως εκατομμύρια πουλιά κάθε χρόνο εγκλωβίστηκε στα νότια παράλια του νησιού σε δίκτυα παγίδευσης και θανατώθηκε για να καταλήξει στο πιάτο κάποιου συμπατριώτη μας…

Οι ολιγάρχες της Κύπρου και υποψήφιοι πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπανανίας όπως την χαρακτήρισε ο αήμνηστος Γλαυκός Κληρίδης, για ακόμα για φορά έχουν ξεκινήσει να μας τάσσουν λαγούς και πετραχήλια. Συμπεριφέρονται λες και είμαστε όλοι έρμαια (που δεν καθορίζουμε εμείς την τύχη μας), έτοιμα να μας ρίξουν στη σφαγή για πολλοστή φορά μόνο και μόνο για να κάτσουν στο χρυσό θρόνο. Η Πράσινη Ασπίδα καλεί τον κυπριακό λαό όπως αντιληφθεί τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει οι εκάστοτε κυβερνώντες (από το Πραξικόπημα στην Κύπρο στην Τούρκικη εισβολή, κτίζουν κάστρα και ουρανοξύστες μέσα στη θάλασσα (δεν τιμωρήθηκε κανείς), έκλεψαν τα χρήματα του κόσμου), και διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Πρέπει να επαναστατήσουμε. Και ένας τρόπος επανάστασης είναι η ψήφος σας, η οποία είναι η ιερή. Μπορούμε και πρέπει να συστρατευτούμε, να ενωθούμε, να οργανωθούμε και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για αλλαγή. Καλού- με τον κυπριακό λαό να ενώσει τη δική του φωνή με τη δική μας για να πολεμήσουμε τα κατεστημένα, τα οποία μας οδήγησαν σε αυτή την τραγική κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα, ούτε στους Οικολόγους, ούτε στο κόμμα του Μαλά, ούτε του Αναστασιάδη, ούτε και του Λιλλήκα. Η «Πράσινη Ασπίδα» έχει τη δική της φωνή και με αυτή θα προχωρήσει με εσάς συμπαραστάτες και οδηγούς. (ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ)

Φώκια μονάχους – μονάχους. Μοναδική, απερίγραπτη, γοητευτική, μοναχική. Υπάρχει και αυτή στο νησί μας και ευτυχώς είναι λίγοι αυτοί που ξέρουν τα λημέρια της. Διότι, με τα τόσα εγκλήματα που είδαμε το τελευταίο διάστημα να συντελούνται εις βάρος σπάνιων ειδών, καλύτερα να μην ξέρουμε που να τις βρούμε… Τα φιλιά μας και να προσέχετε.

Του Κυριάκου Ανδρέου

Αφού σας ευχηθώ καλό χειμώνα και υπομονή να αντέξετε τα σημεία και τέρατα που θα προκύψουν μέχρι τις Προεδρικές, για να αποσυρθούν ξανά στα συρτάρια τους μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση θέλω να ξεκινήσω με κάτι θετικό. Την ευχαρίστηση να βλέπεις τους ντόπιους, ή τόσους ντόπιους περιηγητές να απολαμβάνουν τα τελευταία χρόνια (από τα θετικά της κρίσης) κάθε γωνιά της Κύπρου. Καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού το μαρτυρούσαν αναρτήσεις στο Facebook και το INSTAGRAM. Φωτογραφίες από μέρη που δεν ξέραμε ότι υπάρχουν (πχ ένας εντυπωσιακός καταρράκτης στην Πάφο), φωτογραφίες από την πανίδα και χλωρίδα μας. Από την άλλη και εδώ ξεκινά ο προβληματισμός είναι πως προστατεύεις αυτά τα φυσικά τοπία, τα παρθένα από τους επισκέπτες που δυστυχώς είναι μειωμένης περιβαλλοντικής συνείδησης. Το παράδειγμα της Blue Lagoon στον Ακάμα είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια παραλία (δεν είχε οριστεί για λουόμενους) που απολάμβαναν λίγοι, της περιοχής ως επί τω πλείστω. Ύστερα έγινε το μεγάλο μπουμ και τώρα δεν βλέπεις τον ορίζοντα από τα σκάφη που την περικυκλώνουν. Δεν έχει χώρο από τα αυτοκίνητα που συνωστίζονται να περπατήσεις προς την παραλία. Η θάλασσα ρυπαίνεται, η παραλία το ίδιο. Μακάρι να ήμασταν όλοι περιβαλλοντολογικά συνειδητοποιημένοι και ας ναύλωναν λεωφορεία για τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά… Αν όμως αντιλαμβανόταν ο καθένας από εμάς τα χιλιάδες χρόνια που η φύση ανάλωσε για να δημιουργήσει αυτά τα πανέμορφα «κάδρα» θα ήταν διαφορετική η συμπεριφορά μας. Για αυτό οφείλουν να καλλιεργούν από νωρίς στα παιδιά το σεβασμό οι ίδιοι οι γονείς. Στην ερώτηση «Παπά που να πετάξω το χυμό;», δεν πρέπει η απάντηση να είναι «άιστο χαμέ γιε μου». Η απάντηση πρέπει να είναι «να το κρατήσεις μέχρι να βρεις ένα κάλαθο να το ρίξεις μέσα. Και αν στο μεταξύ βρεις και άλλα σκουπίδια να μου το πεις να τα βάλουμε όλα σε μια τσάντα». Τόσο δύσκολο είναι; Νηπιακό θα έλεγα. Έλα όμως που στην πράξη αποδεικνύεται άθλος. Την ίδια ώρα πρέπει και το κράτος να αναλάβει την ευθύνη του. Να είναι ένα βήμα μπροστά στις αποφάσεις για τέτοιες περιοχές. Να γνωματεύσει, να οριοθετεί, να ρυθμίζει. Τι πρέπει και τι όχι… Στην επόμενη εξόρμηση έχετε τα πιο πάνω κατά νου. Δεν είναι εγωιστικό εσύ να απολαμβάνει τέτοιες ομορφιές αλλά την ίδια ώρα να τις στερείς από τα εγγόνια σου;