Άρχισαν τα όργανα βουλευτικών, σειρά μας να ψαρέψουμε

Του Kυριάκου Αντρέου

Αν κάτι ανέδειξε η κρίση με την πανδημία του Κορωνοϊού είναι ότι οι πολίτες απαξίωσαν πλήρως τους πολιτικούς και τα κόμματα. Δεν μπορούσε να γίνει ρουσφέτι με τον ιό, δεν είχαν καν μια λέξη να αρθρώσουν επί τούτου και να τους πάρουμε στα σοβαρά. Πέραν από την προσπάθεια γλειψίματος του Προέδρου από όσους πρόσκεινται στον ΔΗΣΥ και των απανωτών κτυπημάτων, πάντα από την ασφάλεια του πληκτρολογίου, όσων προέρχονται από την αντιπολίτευση μηδέν από μηδέν, μηδέν! Όσο εμείς κλειστήκαμε στα σπίτια μας είδαμε ένα χωρίς προηγούμενο λαϊκισμό, είδαμε βλακώδεις κινήσεις, απεγνωσμένα ξεσπάσματα προσοχής. Περιμέναμε ωστόσο ουσία από όλους, και όλοι απέτυχαν. Δεν κρίνω εδώ το κυβερνητικό έργο για την πανδημία. Κρίνω τους μισθούς υπουργών, επιτρόπων, διευθυντών κ.λπ από αυτούς που δεν είχαν ρόλο στην κρίση αλλά θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την καραντίνα για να προχωρήσουν έργα, να αναπτύξουν πολιτικές, να εκμεταλλευτούν νέες πρακτικές για να δώσουν νέο πνεύμονα στο περιβάλλον, να διορθώσουν δρόμους, να, να, να. Αντί τούτου έγειραν πίσω. Δυο μήνες είχε ο Υπουργός Παιδείας να ετοιμάσει την επάνοδο και άνοιξαν τα σχολεία για να ασχοληθεί η διοίκησή του πως θα προχωρήσει. Μέσα σε τρεις μήνες εγκλεισμού και με τόσα μέτωπα περιβαλλοντικών εγκλημάτων ανοικτά ο Υπουργός Γεωργίας ακούστηκε μόνο για το νομοσχέδιο για την σφαγή ζώων με τη μέθοδο Κοσέρ! Πάμε τώρα στους βουλευτές μας. Δυο μήνες έπαιζαν πελλό βάζοντας στην τσέπη ακόμη και το επίδομα οδοιπορικών που απορρέει από τη θέση τους ενώ η δουλειά τους ήταν από το σπίτι, δηλαδή να ποστάρουν αναλόγως κόμματος φωτογραφίες, θέσεις και απόψεις.
Και ξαφνικά 21/5 μαζί μας έδωσαν… έξω και όλοι αυτοί για να αρπάξουν τη ψήφο μας. Σε ένα χρόνο έχουμε εκλογές. Να προλάβουν να κερδίσουν τις εντυπώσεις. Να θυμίσουν ότι τους έχουμε ανάγκη. Μπα, οι πολίτες αυτό που έχουν ανάγκη είναι να επαναστατήσουν και να μαυροπινακίσουν το κατεστημένο. Να κυνηγήσουν αυτοί αυτόν που θέλουν για να δώσουν τη ψήφο τους.
Φτάνει πια με το κατεστημένο. Φτάνει με τους βουλευτές δεινόσαυρους, φτάνει με τα κόμματα των καρεκλών, φτάνει με τους κυβερνητικούς διορισμούς βολέματος κενού περιεχομένου. Είναι η ώρα να καθορίσουμε εμείς ατζέντες. Είναι η ώρα να ρίξουμε το καλάμι με δόλωμα τη ψήφο μας. Αυτή τη φορά ψαράδες να γίνουμε εμείς. Εμείς θα επιλέξουμε τι μένει στη βάρκα και τι θα επιστρέψει στη θάλασσα.