Οι άδειες με υποσημειώσεις και το φίδι που κάποια στιγμή εκκολάπτεται
Του Κυριάκου Ανδρέου
Σε ερώτηση αν θα υπάρξουν χαλαρώσεις σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος ή πολεοδομικών σχεδίων αναφορικά με την εκχώρηση της κρατικής περιουσίας στο Τρόοδος σε επενδυτή ο Υπουργός Γεωργίας απάντησε πρόσφατα αρνητικά. Όχι, είπε, «δεν θα υπάρχουν χαλαρώσεις. Ισχύει το συγκεκριμένο καθεστώς». Διευκρίνισε ότι «θα επιτρέψουμε στους επενδυτές να κάνουν βελτιώσεις στις υφιστάμενες οικοδομές που υπάρχουν σήμερα και κάποιες άλλες μικρές βελτιώσεις στον περιβάλλοντα χώρο, μια μικρή ανάπλαση στο κέντρο, εκεί όπου είναι η Πλατεία Τροόδους και γενικά πολύ προσεγμένες παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο». Κάπως έτσι προ 20ετίας δόθηκαν άδειες σε περιοχή Νατούρα στην Πόλη Χρυσοχούς για την ανέγερση ξενοδοχείου. Κάποιοι έδωσαν διαβεβαιώσεις, κάποιοι δεσμεύτηκαν, κάποιοι καθησύχασαν. Κάπως έτσι σε λίγα χρόνια θα διερωτόμαστε πως άλλαξε τόσο το Τρόοδος και τι απέμεινε να μας το θυμίζει. Να σας πω κάτι; Δεν ευθύνονται αυτοί που επενδύουν χρήματα. Την δουλειά τους κάνουν και με όποιο κόστος για τους υπόλοιπους. Το θέμα είναι τι κάνει το κράτος για να εφαρμόζονται οι νομοθεσίες του. Προχθές δόθηκε άδεια για εξέδρα σε παραλία, ο ένας είπε στον άλλο, άλλοι δεν ρωτήθηκαν και η κρατική μηχανή κινήθηκε μόνο όταν απλοί πολίτες έκαναν viral το γεγονός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αν δεν γινόταν θέμα νομίζετε θα δρούσαν τα υπουργεία και τα τμήματά τους; Νομίζετε και μετά από ότι έγινε θα καταλογιστούν ευθύνες;
Το περιβάλλον είναι κάτι ιερό. Καμία παρέκκλιση, καμία χαλάρωση για κανέναν. Όταν δεν μπορείς να ελέγχεις τα μικρά γράμματα στα συμβόλαια που υπογράφεις τα αφαιρείς. Αν αυτό συνεπάγεται συμβόλαια και επενδύσεις γιοκ, τότε να πάνε στο καλό. Στο βωμό της ανάπτυξης δεν πρέπει να θυσιαστεί ούτε ένα προστατευόμενο βοτσαλάκι. Γιατί αν θυσιάσεις το βοτσαλάκι θα θυσιαστεί και η πέτρα, ακολούθως οι βράχοι και τέλος όλα όσα συνθέτουν το φυσικό περιβάλλον. Μπορώ να καταλάβω και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων του διαμερίσματος Πόλης Χρυσοχούς για την υποτιθέμενη αυστηρότητα στην ανάπτυξη της περιοχής. Και λέω υποτιθέμενη γιατί αυτοί που θέλουν την αλώνουν ό,τι ώρα θέλουν την περιοχή. Αγνοούν όμως κάτι. Ο Ακάμας είναι το μόνο εθνικό πάρκο που έχουμε. Οι φυσικές ομορφιές της περιοχής είναι που την έκαναν γνωστή και ξακουστή σε όλον τον κόσμο. Θέλετε να τσιμεντώσετε τα πάντα. Και μετά τι; Έπειτα ναι, συμφωνώ και εγώ ότι η αυστηρότητα δεν πρέπει να εξαντλείται στην περιοχή αλλά σε όλην την Κύπρο. Και η κάθε περιοχή να αξιοποιήσει για το συμφέρον της αυτό με το οποίο την ευεργέτησε η φύση. Δεν φταίνε τα χελωνάκια. Ίσα ίσα που θα μπορούσαν οι αρμόδιες αρχές να εκμεταλλευτούν την παρουσία τους και να την προσθέσουν στο τουριστικό τους προϊόν. Τέλος χαιρετώ την δράση των πολιτών. Η δύναμη τους φάνηκε. Μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά και να ανατρέψουμε άλλα τόσα.