Νέα Υόρκη: Θανάτωση 70.000 πτηνών σε 8 χρόνια για την ασφάλεια των αεροπλάνων

Σχεδόν 70.000 πτηνά έχουν θανατωθεί στα αεροδρόμια της ευρύτερης περιοχής της Νέας Υόρκης, οκτώ χρόνια αφού η πτήση 1549 της εταιρείας US Airways πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στον ποταμό Χάντσον, διότι έχασε και τους δύο κινητήρες της μετά από εναέρια σύγκρουση με ένα κοπάδι χήνες.

Ωστόσο, τα περισσότερα πτηνά που σκοτώθηκαν αυτό το διάστημα από τους υπαλλήλους της υπηρεσίας άγριας ζωής κοντά στα αεροδρόμια Κένεντι, ΛαΓκουάρντια και Νιούαρκ ήταν γλάροι, φτάνοντας τα 28.000 νεκρά πτηνά. Ακολούθησαν 16.800 ψαρόνια (μαυροπούλια), 4.500 περιστέρια, 1.830 χήνες καθώς και άλλα είδη.

Τα περισσότερα από τα 70.000 πτηνά θανατώθηκαν με τη χρήση κυνηγετικών όπλων και παγίδων, αλλά υπάρχουν επίσης μη θανάσιμοι τρόποι ελέγχου των πληθυσμών των πουλιών. Σε πολλά αεροδρόμια, συμπεριλαμβανομένων αυτών στη Νέα Υόρκη, οι ιθύνοντες κάνουν χρήση συστημάτων παγίδας και μετεγκατάστασης, τροποποίησης των ενδιαιτημάτων, πυροτεχνημάτων, ακόμη και λέιζερ, ώστε να απομακρύνουν τα πτηνά.

REUTERS/BRENDAN MCDERMID

 

Οι οργανώσεις προστασίας πτηνών πιέζουν επίσης για βελτίωση των συστημάτων ραντάρ ώστε να μετριαστεί η ανάγκη για θανατηφόρα προγράμματα, αλλά οι αξιωματούχοι επισήμως δεν υπολογίζουν τον αριθμό των πτηνών μπροστά στην ανθρώπινη ασφάλεια.

Ωστόσο, παρά τον αριθμό των πτηνών που θανατώθηκε κοντά στα τρία αεροδρόμια της περιοχής, ο μέσος όρος συγκρούσεων πτηνών με αεροπλάνα ανέβηκε από 158 χτυπήματα ανά έτος κατά τα πέντε έτη πριν από το ατύχημα, σε 299 ανά έτος τα έξι επόμενα χρόνια. Αυτό οδήγησε τις φιλοζωικές οργανώσεις να αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα του προγράμματος, αλλά η Υπηρεσία Άγριας Ζωής του λιμενικού σώματος της Νέας Υόρκης το υπερασπίζεται.

Χιλιάδες χήνες του χιονιού πέθαναν όταν προσγειώθηκαν σε τοξικά νερά

Χιλιάδες αποδημητικές χήνες πέθαναν όταν βρήκαν καταφύγιο κατά τη διάρκεια χιονοθύελλας σε τοξικά νερά ενός ορυχείου στη δυτικές ΗΠΑ.

Περίπου 10.000 χήνες του χιονιού δηλητηριάστηκαν στον εγκαταλελειμένο λάκκο ενός ορυχείου στο Butte της Μοντάνα στις 28 Νοεμβρίου και από τότε αρκετές χιλιάδες ακόμη χάθηκαν, ανέφερε ο Μαρκ Τόμπσον, υπεύθυνος για περιβαλλοντολογικά θέματα στην εταιρεία εξορύξεων Montana Resource.

Ο Τόμπσον ανέφερε στην εφημερίδα MOntana Standard ότι οι εργάτες του ορυχείου προσπάθησαν να εμποδίσουν το τεράστιο σμήνος να προσγειωθεί στο νερό, το οποίο περιέχει τοξικά και βαρέα μέταλλα, χρησιμοποιώντας συσκευές που κάνουν θόρυβο, προβολείς και άλλες μεθόδους, όμως απέτυχαν να τις φοβίσουν ώστε να φύγουν μακριά.

Ο ίδιος ανέφερε ότι ο λάκκος μετατράπηκε σε μια λίμνη 700 στρεμμάτων γεμάτη λευκά πουλιά, όταν το σμήνος κατέβηκε στο νερό.

Από εκείνη την ημέρα κάτοικοι της περιοχής βρίσκουν νεκρά πουλιά σε πάρκινγκ, μπροστά από καζίνο, στην άκρη του δρόμου και έξω από την πόλη. Χιλιάδες ακόμη υπολογίζεται ότι πέθαναν στη λίμνη σύμφωνα με ένα drone Που χρησιμοποιήθηκε για να διαπιστωθεί το μέγεθος της καταστροφής.

Τυπικά, από το Butte περνούν περίπου 2.000 με 5.000 πουλιά το χρόνο, συμπεριλαμβανομένων των δύο μεταναστευτικών περιόδων.

Οι πολιτειακές και ομοσπονδιακές υπηρεσίες προσπαθούν ακόμη να εξακριβώσουν τον ακριβή αριθμό των δηλητηριασμένων πουλιών.

Επίσης, οι εταιρείες έχουν ξεκινήσει έρευνες για τις συνθήκες που οδήγησαν χιλιάδες πουλιά να μεταναστεύσουν τόσο αργά.

Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που χήνες πεθαίνουν στον συγκεκριμένο λάκκο, ο οποίος σταμάτησε να λειτουργεί το 1982 και από τότε έχει γεμίσει με τοξικό νερό. Το 1995, 342 νεκρές χήνες βρέθηκαν να επιπλέουν στον λάκκο.

Σύμφωνα με τις αρχές οι εταιρείες που διαχειρίζονται το ορυχείο θα πρέπει να πληρώσουν πρόστιμο αν δεν συμμορφωθούν με το πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί για να αποτρέπονται ζώα να πλησιάζουν το νερό. Σύμφωνα με το σχέδιο θα πρέπει να πυροβολούν οι υπεύθυνοι στον αέρα και να κάνουν δυνατούς θορύβους για να φοβίσουν και να απομακρύνουν τα πουλιά.

melis

“Ο πτηνοπαρατηρητής πρέπει να έχει σκουλούτζην”

Συνέντευξη με τον Μελή Χαραλαμπίδη, Πρόεδρο του Πτηνολ. Συνδέσμου
 
 melis
Ο Μελής Χαραλαμπίδης μιλά με τις γνώσεις, τις εμπειρίες, τις αναμνήσεις και τις ευαισθησίες του έμπειρου πτηνοπαρατηρητή. Κουβαλά εμπειρίες 40-45 χρόνων πτηνοπαρατήρησης, αλλά και περιβαλλοντικής δράσης. Έχει το ”σκουλούτζην”, όπως επισημάινει, που πρέπει να έχει μέσα του ο λάτρης των πουλιών. Είναι από τους λίγους ανθρώπους στην Κύπρο που γνωρίζει πολύ καλα από αριθμούς, φωλιές, ήχους, χρώματα και συμπεριφορές των πτηνών που απαντιούνται στο νησί. Μπορεί να σας ενημερώσει ότι από όλες τις χώρες στην Ευρώπη η Φραγκολίνα συναντάται μόνο στην Κύπρο, ότι το αρσενικό Αηδόνι κελαηδά όλη νύχτα για να αποτρέψει την είσοδο άλλου αρσενικού στην περιοχή του και ότι αυτή την περίοδο υπάρχουν περίπου 10.000 Φλαμίνγκο στην Αλυκή του Ακρωτηρίου. Επίσης, επειδή γνωρίζει πολύ καλά, μπορεί να σας προειδοποιήσει ότι όταν θα τοποθετήσεις το βερκί ή θα στήσεις το δίχτυ, δεν θα πιάσεις μόνο Αμπελοπούλια, θα πιάσεις πάνω από 100 είδη άλλων πουλιών, ανάμεσα στα οποία θα υπάρχουν και πουλιά που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Καταμετρά γύπες στις δυτικές περιοχές, εντοπίζει φωλιές των Φλαμίνγκο στις αλυκές και πάει κάθε Μάη στα νησιά του Αποστόλου Ανδρέα για να μετρήσει τον πληθυσμό ενός είδος γλάρου μοναδικού στη Μεσόγειο. Για όλα αυτά και για άλλα πολλά από τον άγνωστο κόσμο των πουλιών μιλάει χωρίς φειδώ στην «ΠΑ». 

(more…)