Γιατί παραπονιόμαστε για τον Πενταδάκτυλο;

Τα κάναμε θάλασσα… με τις Θαλασσινές Σπηλιές, θα μπορούσαμε να πούμε. Κι όμως, μια τέτοια δήλωση θα μπορούσε να ακουστεί και σαν δικαιολογία, ότι δηλαδή έγιναν κάποιες λανθασμένες εκτιμήσεις, έγινε ένα ακόμα λάθος που οδήγησε στα γνωστά αποτελέσματα. Λοιπόν, όχι, δεν τα κάναμε απλώς θάλασσα. Αυτό που έγινε ήταν πολύ χειρότερο. Ούτε απλή αδιαφορία ήταν. Γίναμε ακόμα μια φορά μάρτυρες μιας τακτικής που σκοπό έχει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Δεν απασχολεί τις υπηρεσίες μας πώς να προστατέψουν ούτε τις φώκιες, ούτε τις χελώνες, ούτε οποιοδήποτε άλλο είδος προς εξαφάνιση. Συμφέροντα. Μόνο αυτά υπάρχουν, να κτίσουμε όλο το νησί, βουνά, δάση, παραλίες, να γίνουμε πιο πλούσιοι, να έρχονται όσοι τουρίστες επιθυμούν χλιδάτες διακοπούλες και να μας ακουμπάνε τα ωραία τους λεφτουδάκια… Στον αρχοντοχωριατισμό μας δεν χωράνε ευαισθησίες για ζωάκια των οποίων η ύπαρξη απειλείται. Είναι δε πιθανόν από κάποια μετέπειτα μελέτη των θαυμάσιων αρμόδιων υπηρεσιών να εξάγεται το συμπέρασμα πως οι φώκιες είναι επικίνδυνες για τις αναπτύξεις στην περιοχή. Κι όμως, δεν είναι ακραίο σενάριο. Την ώρα που όλος ο πολιτισμένος κόσμος προσπαθεί να βρει λύσεις για να σταματήσει την κλιματική αλλαγή και να προστατεύσει τη χλωρίδα και την πανίδα αυτού του πλανήτη, στην Κύπρο, σε μια από τις ομορφότερες περιοχές του νησιού, σε μια περιοχή βιολογικού και γεωλογικού ενδιαφέροντος, όπου μάλιστα βρίσκει καταφύγιο η φώκια Monachus monachus, εκδίδεται θετική γνωμάτευση από το Τμήμα Περιβάλλοντος της Δημοκρατίας για τρεις αναπτύξεις, που περιλαμβάνουν οκταώροφο ξενοδοχείο και 44 επαύλεις. Τι κι αν η περιοχή είναι απείρου κάλλους, τι κι αν η φώκια  Monachus monachus χαρακτηρίζεται είδος κρισίμως κινδυνεύον με αφανισμό από τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης; Στην περιοχή θα γίνουν αναπτύξεις, με αποτέλεσμα την καταστροφή της και την εξαφάνιση του εν λόγω είδους φώκιας από τα νερά μας. Και όλα αυτά με τις ευλογίες του κράτους! Αν δεν είναι αυτό έργο βάρβαρων ανθρώπων, τότε τι είναι; Γιατί παραπονιόμαστε, όμως, τότε για τις καταστροφές στον Πενταδάκτυλο; Ποια η διαφορά; Τι παραπάνω κάνουμε εμείς δηλαδή για να προστατεύσουμε αυτό τον τόπο;

Ο Ακάμας, οι τσιφλικάδες και… πούντες αρμόδιες αρχές;

Του Κυριάκου Ανδρέου
Μα γιατί καλέ πληρώνουμε λειτουργούς, ανώτερους και διευθυντάδες στο δημόσιο για άδειες; Γιατί πληρώνουμε επίτροπο Περιβάλλοντος; Δεν ντρέπονται να υπηρετούν τα συμφέροντα του κάθε μεγαλοεπιχειρηματία που ξέρει πως και που να αποταθεί για να γίνει η δουλειά του; Δεν λυπούνται τον κόπο τους που πάει στράφι; Γιατί δεν επαναστατούν; Προς τι καλέ οι περιβαλλοντικές μελέτες, όταν και αν γίνονται, αφού υπάρχει πάντα το πορτοπαράθυρο της παρέκκλισης και της ασυδοσίας; Αφού πάντα ο Ά αρμόδιος, φυσικό πρόσωπο ή αρμόδια αρχή θα παραπέμπει κάπου αλλού. Ο οικείος δήμος; Δεν είναι αυτός, είναι ο έπαρχος. Ο έπαρχος; Δεν είναι αυτός, είναι το Τμ. Πολεοδομίας. Το Τμ. Πολεοδομίας; Δακτυλοδείχνει το Τμ. Περιβάλλοντος, αυτό το Τμ. Δασών και πάει λέγοντας .Όχι τόσο γιατί υπάρχει ευθυνοφοβία αλλά γιατί πολύ περισσότερο υπάρχουν οι πολιτικοί προϊστάμενοι. Αυτοί που μεθοδικά θα τσιμεντώσουν σιγά σιγά και την μόνη μας παρηγοριά, τον Ακάμα. Άρχισαν ήδη να τον πνίγουν γύρω γύρω και με τον ελάχιστο συντελεστή που θα δώσουν θα τον πνίξουν ολότελα στο τσιμέντο. Βλέπετε η ανάπτυξη είναι πάνω από όλα. Η ικανοποίηση των παμφάγων επιχειρηματιών, των εκλεγμένων μαριονετών τους και των διορισμένων υπό το έργο τους, δεν έχει αφήσει όρθια καμιά υπηρεσία. Η Λεμεσός πνίγηκε στους πύργους, στην Ελεύθερη Αμμόχωστο φυτρώνουν τεχνητές παραλίες, στην Πάφο όπου να’ σαι θα κτίσουν και πάνω από τα λουτρά της Αφροδίτης. Έλεος ρε. Δεν έμεινε καθόλου τσίπα πάνω σας; Παιδιά δεν έχετε για να τα παίρνετε να βλέπουν την μαγεία της φύσης; Ή για αυτά πάτε στα ακριβά σας ταξίδια στο εξωτερικό και εδώ ό,τι θέλει ας γίνει. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος μας μάρανε. Για να γίνονται περισσότερο ρεζίλι αυτοί που θα το στελεχώνουν. Κύριε Καδή το υπουργείο που σας ανατέθηκε δεν είναι μόνο για ξεσκονίζει το φάκελο του χαλλουμιού, ούτε για να μετρά τα αποθέματα των σιλό και σε ποιο στρατηγικό επενδυτή θα τα δώσει. Το Περιβάλλον κτυπά καμπάνες την ίδια ώρα που το Τμ. Περιβαλλοντος στόμα έχει και μιλιά δεν έχει. Τα πλοκάμια αυτών που θέλουν να το βάψουν γκρι με πολύχρωμες ταμπέλες «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» έχουν φτάσει από χρόνια στα ψηλά δώματα. Κάντε κάτι προτού να είναι αργά. Και δεν είναι δικαιολογία ότι έφτασε και έγινε το κακό (αν και έχετε μεγάλες ευθύνες και για αυτό). Μπουλντόζες εδώ και τώρα να ρίξουν τις παρανομίες κάτω. Μπουλντόζες όπως αυτές που εύκολα κάποιοι βάζουν σε παραλίες για να τις ισοπεδώσουν. Ξέρετε εσείς…

Σε λίγο θα κτίζουν και μέσα σε σπηλιές

«Οι θαλάσσιες σπηλιές δημιουργούνται κυρίως από τη δράση των κυμάτων. Μια διεργασία χιλιάδων χρόνων η οποία δίνει ένα μαγικό αποτέλεσμα τόσο γεωλογικά όσο και ως καταφύγιο για μια εξαιρετικά σημαντική και εύθραυστη βιοποικιλότητα», γράφει ο λειτουργός του Τμήματος Δασών και εξερευνητής Χάρης Νικολάου. Εμείς ακόμα λίγο θα βρούμε τρόπο να κτίσουμε και μέσα σε αυτές τις σπηλιές, αφού έχουμε καταφέρει να κτίσουμε από πάνω τους και μάλιστα εκεί που φωλιάζουν σπάνια και ξεχωριστά είδη του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Και ένα ερώτημα για το κτίσμα στην Πέγεια. Τόσο καιρό πως και δεν το είδε κανένας;