Έλεος πιόν με τους ριζωμένους στις καρέκλες
Του Κυριάκου Ανδρέου
Πρόεδροι πάνε και έρχονται. Υπουργοί και βουλευτές το ίδιο. Κάποιοι δεινόσαυροι ωστόσο ακόμη στις θέσεις τους. Λες και τους έδεσαν με αλυσίδες και πέταξαν το κλειδί του λουκέτου που τις κλείδωσαν στη θάλασσα. Με τη δύναμη των κλιμάκων και των παχυλών μισθών στέκονται τροχοπέδη σε κάθε τι καινούργιο. Πολλές φορές και διπλοθεσίτες, με πρόσθετα επιδόματα, οδηγούς, αυτοκίνητα. Με μότο «σιγά τα ζα». Δεν τους αγγίζει τίποτα. Δεν πτοούνται από τίποτα. Δεν πα να είπε ο Πρόεδρος να γίνει το Α και το Β. Θα πρέπει να πάρει τη σειρά του. Παραδείγματα πολλά. Και ουδείς τους ενοχλεί. Συνυφασμένοι βλέπετε με το κατεστημένο. Θα ήταν ευχής έργο αν η δύναμή τους στρεφόταν προς όφελος της κοινωνίας, των απλών πολιτών. Αν η δύναμή τους στεκόταν τροχοπέδη σε προσπάθειες της εκάστοτε κυβέρνησης για κάτι μεμπτό, αλλότριο. Δυστυχώς. Αποτελούν πρόσθετο βάρος ακόμη και εκεί που κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να επιφέρει αλλαγή. Δεν γίνεται, δεν μπορεί να αλλάξει, δεν είναι ώρα τώρα. Είτε είναι επίτροποι, είτε γενικά ανεξάρτητοι αξιωματούχοι, ακόμη και διευθυντές υπουργείων. Ανέλεγκτοι και ανεξέλεγκτοι. Υπάρχει όμως σωτηρία. Αν βγουν μπροστά τα νέα μυαλά της δημόσιας υπηρεσίας. Αυτοί που δεν έχουν ποτιστεί ακόμη με το δηλητήριο του κατεστημένου των προϊσταμένων τους. Αυτοί που κάνουν τη διαφορά και τους ξεμπροστιάζουν. Σε αυτούς πρέπει να επενδύσουμε. Εμείς οι απλοί οι πολίτες για να αναγκαστούν και τα κομμάτια του παζλ του κατεστημένου να αλλάξουν. Τα ΜΜΕ, τα κόμματα, τα παρακόμματα και η δημόσια υπηρεσία στο σύνολό της.
Η Πράσινη Ασπίδα θα είναι παρούσα σε κάθε αγώνα για να παταχθεί το κατεστημένο. Που δεν είναι απρόσωπο. Έχει και όνομα και διεύθυνση. Δυστυχώς περισσότερο από ένα όνομα και διευθύνσεις. Και το διαπιστώνουμε ως κίνημα σε κάθε τι που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ή να αναδείξουμε και δέχεται την απαξίωση επειδή ο άλλος δεν το σκέφτηκε και δεν το πρότεινε. Μα εδώ είναι η ουσία. Δεν μπορούν πολλοί και για πολύ καιρό να σε αγνοούν. Σύντομα θα σε λάβουν υπόψη και θα σε φοβηθούν. Αυτή είναι η κινητήριος μας δύναμη.
Επί τη ευκαιρία κοπιάστε όλοι στο φεστιβάλ μας που μετά από τρία χρόνια καθιερώνεται ως θεσμός με θέμα «Περιβάλλον Συγγνώμη». Ελάτε να βροντοφωνάξουμε μαζί συγγνώμη και να πιάσουμε δουλειά για να πατάξουμε το κατεστημένο.