Να ψηφίσουμε, αλλά για ποια Ευρώπη μιλάμε;

Του @kKyriakos Andreou
Δεν είμαι εξ αυτών που αποκαλούνται Ευρωσκεπτικιστές, και πολύ περισσότερο δεν είναι η ώρα τώρα που καλούμαστε να ψηφίσουμε για να εκλέξουμε τους έξι Ευρωβουλευτές μας να παρελθοντολογούμε για το πώς ενταχθήκαμε στην ΕΕ, γιατί δεν έγινε δημοψήφισμα κ.λπ. Ούτε πως ωφέλησε πρωτογενείς κλάδους της οικονομίας- όπως η γεωργία και η κτηνοτροφία που παραπαίουν- η ένταξη, οι επιδοτήσεις, οι μπανάνες- να με το συμπάθιο που είναι απέξω κούκλα και μέσω πανούκλα. Είναι καλό να μετράμε και τα θετικά της. Ωστόσο δεν μπορεί να μην εγερθεί ζήτημα για την κατά τα άλλα Αλληλέγγυα Ευρώπη τη στιγμή που ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (μπορεί και για τους δικούς του λόγους) να βλέπει τώρα, τις τελευταίες μέρες, δεύτερη εισβολή στην ΑΟΖ μας. «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα παρακολουθεί το θέμα των τουρκικών προκλήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, είτε στις 28 Μαΐου που θα έχουμε το έκτακτο Συμβούλιο είτε στο κανονικό Συμβούλιο του Ιουνίου και αναλόγως θα γίνουν και οι αποφάσεις που θα ληφθούν, είπε τις προάλλες ο κ. Αναστασιάδης , κατά τη διάρκεια του Άτυπου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Σίμπιου, της Ρουμανίας. Και τι κάνουν οι Ευρωπαίοι Ηγέτες εκτός από του να δηλώνουν Κύπριοι, ότι παρακολουθούν με ανησυχία, ότι καλούν τις δυο κοινότητες και μπλα μπλα μπλα. Βόλεψε το άτυπο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αλλά θα έρθει και το επίσημο. Τι θα κάνει η Ευρώπη για το κράτος μέλος της; Πως θα το προστατέψει μέχρι τα επίσημα συμβούλια πέραν από ευχολόγια, ανησυχία και συνεχή παρακολούθηση;
Τούτων λεχθέντων μέσα στο 15νθήμερο που απομένει καλώ τα ΜΜΕ να στραφούν στα κόμματα και στους υποψηφίους και να αντλήσουν ουσιαστικές θέσεις επί ευρωπαϊκών θεμάτων. Έξι ψήφοι, έξι φωνές μπορεί να μην έχουν τη δύναμη εκπροσώπων άλλων χωρών αλλά ο χαρακτήρας, το μεράκι και το ταμπεραμέντο τους μπορούν να φέρουν αλλαγές. Τι περιμένουμε από την Ευρώπη ανά τομέα; Πρωτίστως για το Περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές; Για τους παγκόσμιους κινδύνους, για την άνοδο της ακροδεξιάς. Τι κάνουμε, τι κάνει η Ευρώπη. Ποια Ευρώπη θέλουμε;
ΥΓ: όλοι στην κάλπη, δεν περισσεύει καμία ψήφος υπέρ της δημοκρατίας, κατά του φασισμού, ρατσισμού, ξενοφοβίας.

Η κυπριακή χαρουπιά μπηκε  στον κατάλογο της UNESCO

Με πρωτοβουλία του Μουσείου Τροφίμων και με συναιτητές την Κοινότητα της Ανώγυρας και το Πανεπιστήμιο Κύπρου, έχει εγγραφεί η κυπριακή χαρουπιά στον εθνικό κατάλογο της UNESCO.
Σήμερα θα απονεμηθούν σε ειδική τελετή, στη Λεβέντειο Πινακοθήκη τα σχετικά πιστοποιητικά. Η χαρουπιά είναι δέντρο με περιορισμένες εδαφικές απαιτήσεις. Ευδοκιμεί σε διάφορα είδη εδαφών, εκτός από πολύ αργιλώδη και υγρά εδάφη, ευδοκιμεί ακόμα και σε βραχώδη, ξηρά και επικλινή εδάφη με την προϋπόθεση ότι είναι βαθιά και ελαφριά, ούτως ώστε να διαπερνώνται από το ριζικό σύστημα της χαρουπιάς. Στην Κύπρο η χαρουπιά καλλιεργείται σε περιοχές με υψόμετρο μέχρι 600 μέτρα. Σύμφωνα με στοιχεία του Κυπριακού Οργανισμού Αγροτικών Πληρωμών για το 2017, οι συνολικές δηλωμένες καλλιεργούμενες εκτάσεις χαρουπιάς στην Κύπρο ανέρχονταν σε 7.496 δεκάρια. Από αυτά, 2.993 δεκάρια εντοπίζονται στην Επαρχία Λεμεσού, 2.908 δεκάρια καλλιεργούνται στην Επαρχία Πάφου, 1.310 δεκάρια στην Επαρχία Λάρνακας, 200 δεκάρια στην Επαρχία Λευκωσίας και 85 δεκάρια στην Επαρχία Αμμοχώστου.

Όσον αφορά την επαρχία Λεμεσού, οι κοινότητες στις οποίες εντοπίζονται οι μεγαλύτερες εκτάσεις χαρουπόδεντρων είναι το σύμπλεγμα των κοινοτήτων Φασούλας, Παραμύθας και Απεσιάς. Σημαντικές εκτάσεις εντοπίζονται και στις κοινότητες Λιμνάτη, Πισσουρίου και Μαθηκολώνης. Στην επαρχία Πάφου, οι μεγαλύτερες εκτάσεις εντοπίζονται στις κοινότητες Κοίλης, Μέσα Χωριού, Μεσόγης και Λυσού. Στην Επαρχία Λάρνακας, κέντρο της χαρουποκαλλιέργειας αποτελεί η Αθηένου, ενώ σημαντικές εκτάσεις εντοπίζονται στις κοινότητες Πετροφάνι και Αβδελλερό.

Μα που στ’ ανάθεμμα εν η Ευρώπη σιορ;

Του Κυριάκου Ανδρέου

Διαβάζω από ημεδαπά ΜΜΕ. Αυστηρό μήνυμα στην Άγκυρα στέλνει ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Αντόνιο Ταγιάνι αναφορικά με την τουρκική προκλητικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ. Μην βιάζεστε. Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Νίκο Αναστασιάδη είχε μετά βεβαίως από πρωτοβουλία του δικού μας. Τα άλλα τα αυστηρά τα μοιράστηκε, μέσω ανάρτησής του στο twitter. Εκεί βρε κάλεσε την Τουρκία «να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και να αποφύγει εμπλοκή της σε επικίνδυνες προκλήσεις στα χωρικά ύδατα της Κύπρου». Εκεί σημείωσε ότι «η Τουρκία θα πρέπει να δεσμευτεί σε σχέσεις καλής γειτονίας, ξεκινώντας με άμεση αποκλιμάκωση στην περιοχή». Αλλού διαβάσαμε για χαστούκι του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ στην Τουρκία. Πάλι μην βιάζεστε. Το χαστούκι ήταν και πάλι διαδικτυακό μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στο Twitter είναι που κάλεσε την Τουρκία να αποφύγει απειλές ή ενέργειες κατά οποιουδήποτε κράτους μέλους της ΕΕ. «Μετά το τηλεφώνημά μου με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη απόψε καλώ την Τουρκία να αποφύγει απειλές ή ενέργειες κατά οποιουδήποτε μέλους της ΕΕ και αντ’ αυτού να δεσμευθεί σε σχέσεις καλής γειτονίας, ειρηνική διευθέτηση διαφορών και σεβασμό στην εδαφική κυριαρχία». Μα εν διπλωματία τούτη σιόρ; Να τιτιβίζουν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μετά που τους πιάνει ο Αναστασιάδης και να νομίζουμε πως μας κάνουν και χάρη; Καρτερά το Twitter o Ερντογάν για να κλάσει, με το συμπάθιο, μέντες; Όταν όλη η Ευρώπη τον προσκυνά για να μην την βυθίσει με πρόσφυγες και μετανάστες; Επειδή ο Ταγιάνι και ο Τουσκ (οι συνεργάτες τους καλύτερα) έγραψαν 200-300 χαρακτήρες στο Twitter; Που να ήξεραν οι οραματιστές της Ενωμένης Ευρώπης το 1993 ότι εν έτει 2018 η Ένωση θα ήταν διαδικτυακή ένωση παραινέσεων. Πολεμοχαρείς δεν είμαστε. Την Ειρήνη ευαγγελιζόμαστε, διερωτόμαστε ωστόσο αν έτσι η ΕΕ προστατεύει τα μέλη της. Αν με τιτβίσματα τα οποία σχολιάζουν από κάτω η Σάρα και η Μάρα προσδίδει σοβαρότητα στους θεσμούς της. Μια φούχτα άνθρωποι είμαστε. Περιμένουμε από κάποιον να μας προστατέψει. Η ΕΕ ήταν η αγκαλιά στην οποία προσφύγαμε με ελπίδα. Φευ! Ένα χρυσοπράσινο φύλο είμαστε που τα συμφέροντα των άλλων, οικονομικά και άλλα μια το παίρνουν από εδώ μια από εκεί. Και τα χειρότερα έπονται. Μια χώρα που στηρίζεται στον τουρισμό και που τα τελευταία χρόνια έχει ανακάμψει εν πολλοίς λόγω προβλημάτων σε άλλες γειτονικές χώρες που έστρεψαν προς ημάς τους τουρίστες ήρθε η ώρα να πληρώσει την αφέλειά της. Απαιτούμε από σύσσωμη την πολιτική ηγεσία του τόπου να αφήσει τα μικροκομματικά της και από κοινού να βρει τις διπλωματικές οδούς που θα μας απεγκλωβίσουν από αυτή την επικίνδυνη κατάσταση. Το δυστύχημα για μας δεν είναι που η Τουρκία είναι υπερδύναμη στρατιωτικά αλλά που είναι και διάβολος στη διπλωματία. Η διπλωματία δεν απαιτεί πλήθη, μυαλό απαιτεί αλλά φευ. Αυτό εξαντλείται μόνο για προεκλογικές ραδιουργίες… Προσοχή, ψυχραιμία και βάλτε επιτέλους μυαλό. Η ιστορία δυστυχώς, αν και διδάσκεται, επαναλαμβάνεται.

Τι χαΐρι είδαμε από την Ευρώπη; – Του Κυριάκου Αντρέου

Αφήστε τους κουστουμάτους και τα πήγαινε έλα στις Βρυξέλλες. Στην αγροτιά ρίξτε μια ματιά, πόση άφησε αριθμητικά και ποιοτικά η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Πόσα γεωργικά προϊόντα πλέον εξάγουμε και πόσα εισάγουμε; Στους πολίτες τι προσφέρει η ευρωπαϊκή οικογένεια; Είχαμε τη μαύρη επέτειο του κουρέματος προχτές. Πόσο μας προστάτευσαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί; Μπήκαμε το 2004 στην Ευρώπη κτυπώντας καμπάνες. Κανείς δε μας ρώτησε, όπως συνέβη σε άλλες χώρες, κανείς δεν μας εξήγησε. Νομίζαμε πως μπαίνουμε στον παράδεισο. Φευ. Δεν ξέρω αν το στυγνό πρόσωπο της Ευρώπης που βλέπουμε οφείλεται στους θεσμούς της ή στους δικούς μας, διορισμένους και εκλελεγμένους. Διότι δεν είναι μυστικό ότι κάποιοι κάνουν πάρτι με ευρωπαϊκά κονδύλια. Ωστόσο το κρατούμενο είναι ένα. Χαΐρι, τουλάχιστον αυτό που αναμέναμε, δεν είδαμε. Δεν είναι μόνο θέση της «Πράσινης Ασπίδας», αλλά και πολλών πολιτών, αν όχι της πλειοψηφίας. Εξ αφορμής του Brexit θα είχε ενδιαφέρον να γινόταν ένα ανάλογο δημοψήφισμα και στην Κύπρο. Εδώ που δεν τολμά κανείς να το εκστομίσει. Θέλουμε ή όχι παραμονή στην Ευρώπη και στο ευρώ; Η Ευρώπη λένε οι λάτρεις της μας προστατεύει και μας στηρίζει στο πολιτικό μας ζήτημα. Το πώς το αφήνω στην κρίση σας. Ευφυολογήματα πολλά από Ευρωπαίους. Πράξεις δεν βλέπουμε. Όλο μη και όλο «δεν πρέπει», ακούμε. Το ένα είναι κρατική ενίσχυση, το άλλο ασύμβατο με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Πολλά, δεν λέω, διορθώθηκαν. Αλλά πόσα άλλα προβλήματα δημιουργήθηκαν; Δείτε τα στοιχεία της Eurostat. Σε ποιες θέσεις κατατάσσεται η Κύπρος σχεδόν σε όλους τους τομείς; Πώς γίνεται σε τόσα να είναι αυστηροί οι Ευρωπαίοι εταίροι και σε όσα αναμένουν οι πολίτες υπάρχει τόση ανοχή στο να μην γίνουν;
Των πιο πάνω λεχθέντων καταλήγω στο ότι με την ένταξή μας στην Ευρώπη παραμένουμε ανατολίτες. Ούτε κατ’ όνομα δεν μπορούμε να λεγόμαστε Ευρωπαίοι. Και σε αυτό ευθύνεται και η ίδια η Ευρώπη. Ή που θα επωφεληθούμε από αυτήν ή που θα συνεχίσουμε να υιοθετούμε οδηγίες ως οι φτωχοί μακρινοί συγγενείς, όταν η κυβέρνηση και η Βουλή θεωρούν ότι πρέπει. Διότι για κάποιες παίζουν πελλό…