Κύριες Ειδήσεις

Είναι για να τρελαθεί κανείς. Να έχουμε τόσες πανέμορφες περιοχές, όπως για παράδειγμα το φημισμένο Όμοδος, και να το φέρνουμε σε αυτή την κατάσταση που φαίνεται στις φωτογραφίες είναι ασφαλώς τρελό. Καμία λογική, καμία ευαισθησία και ευσυνειδησία. Πως φθάνουμε σε αυτό το σημείο να βρωμίζουμε μια ολόκληρη περιοχή με τα σκουπίδια δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Όποιος επισκεφτεί το χωριό θα αντιληφθεί από πρώτο χέρι την βρωμερή αυτή κατάσταση αλλά και ποια εταιρεία ευθύνεται για αυτό τον σκουπιδότοπο που όλο και μεγαλώνει. Έτσι απλά και εύκολα. Που είναι, λοιπόν, οι επαρχιακές διοικήσεις; Ως Πράσινη Ασπίδα θεωρούμε ότι τεράστια ευθύνη έχουν οι τοπικές αρχές που ακόμα δεν έχουν τραβήξει αυτιά. Ελάτε ρε κύριοι και ρωτήστε όλους αυτούς γιατί πετάνε τα σκουπίδια τους στο περιβάλλον. Γιατί δημιουργούν προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν; Απλά και όμορφα. Και έτσι απλά επιβάλλετέ τους και τις ποινές που προνοούν οι νομοθεσίες. Πρόστιμα μόνο πρόστιμα για να μάθουν την επόμενη φορά πως το περιβάλλον το προστατεύουμε. Και μην ξεχάσετε να τους πείτε να τα καθαρίσουν. Και αυτό δική τους ευθύνη είναι.

Διότι, το Όμοδος, κτισμένο στη πλαγιά του βουνού, ανάμεσα σε ένα καταπράσινο χαλί από αμπελώνες, περιτριγυρισμένο από βουνά, που λες και τοποθετήθηκαν με αριστοτεχνική διάταξη, είναι από τα πιο γραφικά χωριά της Κύπρου. Η μεγάλη πλατεία του χωριού, μοναδική σε γραφικότητα και έκταση, μπροστά στο μεγαλόπρεπο μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού, ο μεσαιωνικός ληνός, τα στενά δρομάκια, τα πετρόκτιστα σπίτια όλα χωμένα στο πράσινο, προσδίδουν στο χωριό μια ιδιαίτερη ομορφιά και γοητεία. Εξάλλου τα ίδια τα σπίτια του χωριού συγκεντρώνουν αρκετό ενδιαφέρον από πλευράς λαϊκής αρχιτεκτονικής με κύρια στοιχεία στις κεραμιδένιες στέγες ή τα δώματα, τα γραφικά ανώγια, τις πλακόστρωτες λουλουδιασμένες αυλές με τα πιθάρια, τις ξύλινες πόρτες και τα ξωπόρτια με ποικίλες διακοσμήσεις, τα μπαλκόνια και τα μακρινάρια. Δηλαδή, δεν θέλει κάτι τύπους όπως εσάς για να το διαλύεται.

Τέσσερις αντί 2 σκύλοι θα συνοδεύουν στο κυνήγι τους κυνηγούς. Αυτό ήταν το σκεπτικό: Σκοπός της πρότασης νόμου η οποία κηρύχθηκε επείγουσα και κατατέθηκε από την Επιτροπή Περιβάλλοντος της βουλής, είναι η τροποποίηση του περί προστασίας και διαχείρισης Άγριων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμου. Στόχος να αυξηθεί από δύο σε τέσσερις ο μέγιστος αριθμός κυνηγετικών σκύλων ανά κυνηγό που δύναται να επιτρέψει ο προϊστάμενος της υπηρεσίας θήρας να τον συνοδεύουν κατά τις κυνηγετικές του εξορμήσεις. Ο νόμος τίθεται σε ισχύ άμεσα. Κατά τα άλλα σκέφτεστε τρόπους για να αυξηθεί το θήραμα. Καλά κρασιά…

Είναι ένα από τα μικρότερα χωριά της Κύπρου και όμως οι κάτοικοί του κατάφεραν να το καταστήσουν το πρώτο οικολογικό χωριό. Οι Τρεις Ελιές της επαρχίας Λεμεσού με τους 25 κατοίκους τους καταφέραν να προσελκύσουν νέες οικογένειες στο νερό και  να τους προσφέρουν την ευκαιρία για απασχόληση και επαγγελματική αποκατάσταση. Ο κοινοτάρχης της κοινότητας, Χριστόφορος Ιωαννίδης, μίλησε στην Πράσινη Ασπίδα για τις προσπάθειες που καταβάλλουν ώστε το χωριό τους να καταστεί οικολογικό χωριό και να επιβιώσει στο πέρασμα του χρόνου.

Πότε ξεκίνησαν οι προσπάθειες;

«Εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Υπήρχε η ιδέα και προσπαθήσαμε να κινηθούμε αρχικά σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα. Όμως δεν υπήρξε και η ανάλογη στήριξη, εκτός από το Τμήμα Γεωργίας που μας βοήθησε στο κομμάτι που το αφορά. Μετά από 5 χρόνια πολλών προσπαθειών τελικά βρήκαμε τον τρόπο για να ξεκινήσουμε. Προσελκύσαμε νεαρούς, τους παραχωρήσαμε γη και έχουν ξεκινήσει την παραγωγή διαφόρων γεωργικών προϊόντων. Οι δυο από τις οικογένειες αυτές έχουν και ανήλικα παιδάκια».

Πως και ήρθαν στις Τρεις Ελιές;

«Από την στιγμή που εμείς ανακοινώσαμε ότι ξεκινήσαμε να κάνουμε το χωριό οικολογικό, να ασχοληθούμε δηλαδή με οργανικά προϊόντα, αρκετά παιδιά που είτε είναι αγανακτισμένα είτε απογοητευμένα από τον σημερινό τρόπο ζωής, επέδειξαν ενδιαφέρον. Το χωριό περιβάλλεται από δάσος προσφέρεται για οικολογικές καλλιέργειες διότι είναι δύσκολο να προσβληθούν από ασθένειες. Οπόταν, και με τη στήριξη μιας Γερμανίδας, αγκαλιάσαμε κι εμείς την ιδέα, είδαμε τι προοπτικές μπορούμε να έχουμε, δώσαμε στη δημοσιότητα ότι θα εγκαινιάσουμε το χωριό ως οικολογικό, οπόταν και προσελκύσαμε το ενδιαφέρον αρκετών».

Πως σας βοήθησε η Γερμανίδα;

«Για 3 χρόνια μας έστελνε τουρίστες στο χωριό στους οποίους ετοιμάζαμε οικολογικό πρόγευμα. Έφθασαν στην κοινότητά μας αυτή την περίοδο γύρω στις 4 χιλιάδες τουρίστες. Όμως, επειδή δεν καταφέραμε να αναπτύξουμε περισσότερο τις άλλες υποδομές, παρόλο που έχουμε αξιοθέατα στο νησί, αποφασίσαμε να τερματίσουμε τη συνεργασία. Ωστόσο, ήταν μια πετυχημένη προσπάθεια και οι τουρίστες έφευγα ευχαριστημένοι. Σήμερα καταφέραμε να έχουμε και δύο ξενώνες που είναι πάντα γεμάτοι. Συνήθως μας επισκέπτονται Ρώσσοι και Ισραηλινοί».

Οι κάτοικοι πως είδαν αυτή την αλλαγή;

«Η προσπάθεια μας ήταν να πείσουμε τους χωριανούς οι οποίοι έχουν πάρα πολλά περβόλια εγκαταλελειμμένα διότι είτε έφυγαν λόγω αστυφιλίας, είτε άλλαξαν ασχολίες, να τα δώσουν σε ενδιαφερόμενους για οικολογικές καλλιέργειες. Η αλήθεια είναι ότι βρήκαμε ανθρώπους οι οποίοι ήταν λίγο ανοιχτόμυαλοι και όταν τους κάναμε τη πρόταση είχαν βέβαια μερικούς ενδοιασμούς. Τους είπαμε μπορείτε να κάνετε ένα συμβόλαιο με αυτά τα παιδιά εφόσον θέλουν να καλλιεργήσουν τα περβόλια σας, θα τους αφήσετε να κάνουν την προσπάθεια τους, δεν θα τους ζητήσετε ενοίκιο οπότε θα τους το δώσετε δωρεάν υπό έναν όρο: ότι θα προσπαθήσουν για 5 χρόνια να δουν τι μπορούν να κάνουν και μετά αν σταθούν στα πόδια τους και έχουν οικονομικά οφέλη θα παίρνετε και εσείς το ανάλογο ενοίκιο. Προς το παρόν όμως θα σας πληρώνουν την κατανάλωση του νερού από το αρδευτικό που δεν ξεπερνά τα €100 το χρόνο περίπου και θα προσπαθήσουμε να βρούμε σπίτια τα οποία μπορείτε να τους τα ενοικιάσετε. Το δύσκολο είναι πως δεν ενοικιάζουν τα σπίτια τους αυτοί που δεν τα χρησιμοποιούν».

Εν ριπή οφθαλμού αφάνισαν δεκάδες  προστατευόμενα δέντρα( μοσφιλιές) οι οποίες ήταν  γεμάτες καρπό. Το περιστατικό συνέβη χτες  σε χωριό της επαρχίας Λευκωσίας με ανάδοχο  και εκτελεστή του έργου εξολοκλήρου  την επαρχιακή διοίκηση, με ανοχή του κοινοτικού συμβουλίου, παρά τις εντονότατες διαμαρτυρίες από μοναχές του γειτονικού μοναστηριού αλλά και κατοίκων της περιοχής. Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους. Κατά τα άλλα οι επίτροποι περιβάλλοντος, όχι μόνο αγνόησαν την καταγγελία της Πράσινης Ασπίδας, αλλά ούτε και απάντησαν σε καμία επιστολή. Ειλικρινά αναρωτιόμαστε αν πραγματικά υπάρχει οικολογική φωνή στην Κύπρο ή έστω ελάχιστος σεβασμός στη φύση. Τα σχόλια δικά σας!

«Ευχαριστούμε τον Δήμο Λευκωσίας για το εξαιρετικό επίπεδο καθαριότητας στο ακριτικό Καϊμακλί και την παροχή κινήτρων για διαβίωση στην περιοχή». Πολίτης του Δήμου αναρτώντας και σχετικές φωτογραφίες στο facebook εκθέτει τον δήμο της πρωτεύουσας. Μα ποιος συγκινείται; Ένας απέραντος σκουπιδότοπος η Κύπρος, με τα κεντρικά… γραφεία, μόνο στο Κοτσιάτη. Ντροπή σας.

Στις πρώτες βοήθειες του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας υπάρχει σε περίοπτη θέση η εξής επιγραφή: Για μη επείγοντα περιστατικά προτιμάτε το Παλιό Νοσοκομείο Λευκωσίας. Στον προθάλαμο του Παλιού Νοσοκομείου, απέναντι από τη Βουλή, υπάρχει η εξής επιγραφή: Για απογευματινές εγγραφές ασθενών να προσέρχεσθε από τις 1:30 μέχρι τις 7:00 μ.μ. Κι όμως, στο Π. Νοσοκομείο Λευκωσίας συμβαίνουν σημεία και τέρατα. Ο εξευτελισμός, η υποτίμηση της νοημοσύνης και η ταλαιπωρία των ασθενών δεν περιγράφονται. Γίνονται τα θλιβερά πειραματόζωα στην πολιτική διελκυστίνδα μεταξύ Κυβέρνησης και γιατρών. Χρειάζονται 5 ώρες για εγγραφή 50 ασθενών. Και το αξιοπερίεργο υπάρχουν στιγμές που στο γιατρό δεν περιμένει κανένας ασθενής γιατί περιμένουν στην ουρά για εγγραφή! Επίσης όποιος επισκεφθεί το νοσοκομείο μετά τις 4:30 μ.μ. ο γραφέας πρέπει να πιάσει την άδεια του γιατρού για να τον γράψει διότι, άκουσον-άκουσον, ξεπέρασε την εγγραφή των 30 ασθενών! Μα επιτέλους, σ’ αυτό τον τόπο πότε τα παθήματα θα μας γίνουν μαθήματα; Πότε θα αχίσει η καταγραφή κενών, ελλείψεων και παραλήψεων, προκειμένου να γίνουν διορθωτικές κινήσεις; Όπως φαίνεται, όμως, το τσιεκκούδιν να ππέφτει και από κεί και πέρα «γαία πυρί μιχθήτω»!
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ

Του Κυριάκου Ανδρέου

Πάνε δύο μήνες που εφαρμόστηκε το μέτρο για μείωση των πλαστικών σακούλων. Βγήκε κανείς να μας πει πως ελέγχεται η εφαρμογή του μέτρου, πόσα χρήματα εισπράχθηκαν, που πάνε και τι γίνονται; Ψιλά γράμματα θα μου πείτε μετά και τις τελευταίες εξελίξεις με τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα που «κατάπιε» 30 εκατ. από ανυποψίαστους πολίτες. Είναι και η ερευνητική επιτροπή που τρέχει και αναδεικνύει σημεία και τέρατα. Ποιος συγκινείται; Μια ανακύκλωση διεφθαρμένων η ζωή μας. Μας διοικούν παρασκηνιακά και οι μαριονέτες τους υπακούνε. Από το μεγαλύτερο σκάνδαλο μέχρι τα μικρά γράμματα στα συμβόλαια κάθε τύπου. Σιχάθηκε η ψυχή μου. Η οικονομική κρίση τίποτε δεν μας άφησε. Με το που βγήκαμε από το καβούκι της ξεκίνησαν οι αχόρταγοι να ρημάζουν πάλι τον τόπο και τους πολίτες του. Ούτε καν με το Κυπριακό ασχολείται κανείς πλέον σοβαρά. Ακόμη και αυτό αντικρίζεται πλέον μέσα από οικονομικό φακό. Πόσα δίνουμε από εκεί, πόσα αφήνουν από εδώ ποιοι πλήττονται και αναλόγως ασκείται πολιτική. Στο προσκήνιο αλλά κυρίως και πάντα παρασκηνιακά. Είναι και αυτοί οι βουλευτές μας που κάνουν τους καμπόσους εκ των υστέρων, όπως η πληρωμένη διαφήμιση, ή η τοποθέτηση προϊόντος. Μπας και φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας από πάνω τους. Είναι αυτοί που θα θυμηθούν όταν σκάσει και το σκάνδαλο με τις σακούλες και τα 6 σεντ να συνεδριάσουν. Για να που αν και εφόσον… Τώρα τι κάνουν; Τώρα βλέπουν τους συμψηφισμούς της ΣΚΤ αφού έγιναν και αφού γνώριζαν που πάει το πράμα. Βούρδουλα θέλουν όλοι. Όλοι. Μα στην τελική ποιος ευθύνεται; Οι ψηφοφόροι βεβαίως. Εγώ και εσύ και αυτοί που τηρούν αποχή. Εγώ και εσύ και αυτοί που ασκούν κριτική από τον καναπέ. «Που ήταν τούτοι ούλλοι όταν γινόταν το κούρεμα;». Ξέρετε πόσες φορές το έχω ακούσει από συμπολίτες μας εις απάντηση της μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας των εκπαιδευτικών; Όλοι έχουμε κάτι να πούμε, αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι πως η μαζικότητα οδηγεί σε κωλότουμπες. «Εσύ που ήσουν κύριε;», η απάντηση που αφοπλίζει. Διότι αν κάθε φορά που διαβάζαμε για ένα σκάνδαλο, κάθε φορά που έσκαγε δημόσια μια εγκληματική ενέργεια λευκών κολάρων κατεβαίναμε στους δρόμους όπως έπραξαν οι εκπαιδευτικοί- δεν εξετάζω εδώ το δίκαιο των αιτημάτων τους- δεν θα ήμασταν σήμερα σε αυτό το χάλι. Και δεν θα παρακολουθούσαμε ανήμποροι να αντιδράσουμε τις φυλακίσεις για το θεαθήναι 5-6 που έχουν τα καλά της κοιλίας τους ακόμη και για εκείνη την βραχεία διαμονή τους στις φυλακές. Όλα αυτά την ώρα που σε λίγα χρόνια μπορεί και να μην υπάρχει αντικείμενο συζήτησης με τις κλιματικές αλλαγές που συντελούνται. Μα ποιον κόφτει σιόρ. Φάτε να φάμε να σπάσουμε. Απόγνωση….

Του Κυριάκου Ανδρέου

Πείτε με χαζό, βλάκα. Μα μου φαίνεται πως κάποιος επωφελείται και πολύ μάλιστα από αυτήν τη μεγάλη κόντρα κυβέρνησης και εκπαιδευτικών δημοσίων σχολείων. Και αυτό είναι το ιδιωτικό σχολείο. Που πάντα έχει όνομα και πλάτες. Όπως και τα πανεπιστήμια. Που ξεφυτρώνουν παντού ασχέτως επιπέδου. Κακώς η κοινωνία θεωρεί ότι όλο αυτό που γίνεται είναι για να στρέψει τον ενδιαφέρον της οπουδήποτε αλλού πλην από τα τεκταινόμενα στο συνεργατισμό. Μου φαίνεται πως γίνεται για να εξευτελιστεί και έτσι να ξεπουληθεί η δημόσια παιδεία. Διότι σε τι άλλο εξυπηρετεί η απαξίωση των εκπαιδευτικών και η προσπάθεια να πλασαριστεί ως τρύπα εκατομμυρίων ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Παιδείας; Ναι στον εξορθολογισμό (της μόδας ο όρος) αλλά για το δάσος, όχι το δέντρο. Αν υπάρχουν κατεστημένα και αν υπάρχουν στρεβλώσεις για το πώς αμείβονται οι εκπαιδευτικοί να το δούμε αλλά αν ο στόχος είναι να υπάρχει δημόσιο σχολείο και αύριο, και προσέξτε δημόσιο σχολείο που να μπορεί να σταθεί ως επιλογή για τους γονείς, τότε η αρχή έπρεπε να γίνει αλλιώς. Γιατί τους σκαπανείς τους θέλεις μαζί σου, όχι εναντίον σου. Στα δημόσια σχολεία υπάρχουν εξαιρετικοί, καλοί, μέτριοι και άχρηστοι εκπαιδευτικοί. Όπως άλλωστε παντού στο δημόσιο. Η αξιολόγηση πάσχει. Όπως παντού στο δημόσιο. Τα κίνητρα για να γίνουν καλύτεροι δεν υπάρχουν. Όπως παντού στο δημόσιο. Τι κάνουμε; Άντε και μειώθηκαν οι ώρες απαλλαγών. Λύνεται το πρόβλημα του δημόσιου σχολείου; Είναι η εξοικονόμηση 50 εκατ. που θα σώσει το δημόσιο σχολείο; Στην Υγεία και την Παιδεία δεν έπρεπε να υπάρχει οροφή δαπανών. Και αν δεν υπήρχε οροφή δαπανών και αν λειτουργούσε ορθά το σύστημα θα έστρεφε το ίδιο τους άχρηστους γιατί θα ξεχώριζαν. Ξανά. Όλο αυτό που γίνεται δεν εξυπηρετεί κανέναν πλην των ιδιωτικών σχολείων και αυτών βεβαίως που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν την δημόσια παιδεία όσο ακόμα πουλά. Ο κόσμος μετά από ένα καλοκαίρι δηλώσεων και αντιδηλώσεων- που δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσει πόσο μάλιστα να πάρει θέση έχει ήδη κουραστεί. Όταν ανοίξουν τα σχολεία και διαπιστώσει ότι οι παρενέργειες έχουν αντίκτυπο τα παιδιά του θα οργιστεί.
Κάτσετε βρες τε τα. Νερώστε το κρασί σας. Αν θέλετε να υπάρχει και αύριο ενδιαφέρον όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς να διδάσκουν στο δημόσιο αλλά και μαθητές να γεμίζουν τα δημόσια σχολεία. Σώστε την Παιδεία μας από το στόμα του λύκου.
ΥΓ: Η εκδήλωση διαμαρτυρίας είναι δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, συμφωνείς ή διαφωνείς. Και είναι άξιον απορίας κάποιοι να ρωτούν που ήταν οι εκπαιδευτικοί όταν το Α ή το Β γινόταν. Εσείς δηλαδή που ήσασταν; Η κριτική του πληκτρολογίου είναι πάντα εύκολη.