Το λοξό βάδισμα του αλόγου – Η κρίση που μας καίει

Γράφει ο Παύλος Νεοφύτου

Δεν καταλαβαίνουμε από νόμο και τάξη σε αυτόν το τόπο. Ούτε από πειθαρχία και μέτρο. Άτομα σε θέσεις κλειδιά στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αρνούνται να κυριαρχούνται από ένα πνεύμα δικαίου. Δεν ακούν τις συμβουλές, μόνο και μόνο για να αποδείξουν πως είναι ανεξάρτητοι, όπως ακριβώς το άλογο τινάζει πέρα-δώθε το κεφάλι του και βαδίζει λοξά όταν το καβαλούν με πολύ μαζεμένα τα ηνία. Λες και ο καθένας από εμάς υπηρετεί και μια διαφορετική πατρίδα. Λένε ότι η μακρόχρονη υποδούλωση στον τουρκικό ζυγό έχει κάνει τους υποταγμένου λαούς ευάλωτους στη διαφθορά. Χάρη σε αυτή την πρακτική, όσοι ήταν πρόθυμοι να δωροδοκηθούν κατάφερναν να επιβιώσουν. Δηλάδή τη διαφθορά την κουβαλάμε μέσα στο DNA μας; Με τη διαφθορά, που σίγουρα αναπτύχθηκε χάρη στην κομματοκρατία, το καράβι άρχισε να μπάζει νερά από καιρό. Απλά είναι σήμερα που το φορτίο του το βυθίζει ακόμη πιο βαθιά στο πέλαγος. Η Κύπρος ποτέ δεν πρόκειται να γίνει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα αν δεν αποσύρει ή έστω, εξυγιάνει τον παρηκμασμένο πολιτικό της κόσμο και βελτιώσει κατεπειγόντως το χαμηλό επίπεδο που επικρατεί στη δημόσια διοίκηση, στην εκπαίδευση που δέχονται οι πολίτες της και ασφαλώς στα περισσότερα ΜΜΕ. Τα λόγια του Αλέξη Γαλανού, που για το τελευταίο το τεύχος της ΠΑ μάς υποδέχτηκε στο γραφείο του, θα πρέπει να προβληματίσουν όλους μας:

«…Υπάρχει μία νοοτροπία να βλέπουμε το Κυπριακό όχι σαν ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο θα πρέπει να λυθεί για χάρη των παιδιών μας, αλλά σαν μια σημαία ευκαιρίας για προσωπική ανέλιξη. Δεν θέλω να πω περισσότερα, οποιοσδήποτε παρακολουθεί το τι γίνεται, το κυνήγι των θέσεων και των λαφύρων της οποιασδήποτε προεδρικής εκστρατείας, αντιλαμβάνεται εάν είναι περί χρημάτων και θέσεων ο λόγος ή περί κάτι άλλων…»

Την ώρα που η Κύπρος επαιτεί για την επιβίωση της και ο λαός της δοκιμάζεται, κάποιος γέροντας και παλαίμαχος της Δημοσιογραφίας έγραψε μεταξύ άλλων στον τύπο: «Οι δοκιμασίες συμβάλλουν στην κατάκτηση της ωριμότητας».

Λέτε;