Στο εργαστήρι του ταριχευτή – «Η τέχνη να κρατήσεις ζωντανή την ομορφιά της φύσης»

tariheutis1

Στο εργαστήρι του ταριχευτή – «Η τέχνη να κρατήσεις ζωντανή την ομορφιά της φύσης»

Στο εργαστήρι του ταριχευτή

«Η τέχνη να κρατήσεις ζωντανή την ομορφιά της φύσης»

 tariheutis1

Του Παύλου Νεοφύτου

 

Η ταρίχευση ζώων της Κύπρου είναι η αγαπημένη τέχνη του Άριστου Αριστοφάνους, 57 χρονών, από το χωριό Αλεθρικό της Λάρνακας. Ο Άριστος είναι ο μοναδικός αδειούχος ταριχευτής που υπάρχει σήμερα στην Κύπρο. Στο εργαστήριό του, που διατηρεί στην οικία του, φιλοξενούνται πάνω από 600 διαφορετικά ταριχευμένα πτηνά, θηλαστικά και ψάρια και ερπετά. Μάλιστα για πολλά από αυτά έχει να σου πει και μια ιστορία που συνδέεται μαζί τους. Μιλώντας στην «ΠΑ» αναφέρει ότι τα περισσότερα είδη είναι τοπικά, ενώ διατηρεί και ορισμένα τροπικά, τα οποία, όπως εξηγεί, παρέλαβε νεκρά από τους ιδιοκτήτες τους. Μερικά από τα είδη που έχουν με τα χρόνια περιέλθει στη συλλογή του Άριστου είναι αγρινά – όπως εκείνο που του χάρισε κάποτε νεκρό ο διευθυντής του Ταμείου Θήρας, γύπες, φλαμίνγκο, λαγοί, κροκόδειλοι, πύθωνες, αλεπούδες, φίνες, αετοί, παπαγάλοι, κουκουβάγιες, ανθρωποπούλια, χελώνες, νυχτερίδες, πιράνχας, χρυσόψαρα κ.ά.

 

Δεν σκότωσε ποτέ του ζώο

Ο κ. Αριστοφάνους διευκρινίζει ότι ποτέ στη ζωή του δεν σκότωσε ζώο. «Όλα τα είδη ψόφησαν από παγίδευση, δηλητηριάσεις, παράνομο κυνήγι και διάφορες άλλες αιτίες. Κάποια τα βρίσκω μόνος μου νεκρά στο δάσος, ενώ άλλα τα προμηθεύομαι από θηροφύλακες», αναφέρει. «Πάντοτε», συμπληρώνει, «χρησιμοποιούσε την τέχνη του για να κρατήσει ζωντανή την ομορφιά της φύσης». «Πιστεύω ότι η ταρίχευση βοηθάει τον άνθρωπο να γνωρίσει καλύτερα το περιβάλλον. Είναι αδύνατον, για παράδειγμα, να δεις από κοντά έναν γύπα και να τον αγγίξεις. Με την ταρίχευση μπορείς να τα κάνεις αυτά», προσθέτει.

 

Μπορεί ο καθένας να γίνει ταριχευτής;

«Ναι, μπορεί ο καθένας να γίνει ταριχευτής», μας απαντά ο Άριστος, «αλλά για να γίνεις καλός ταριχευτής πρέπει να αγαπάς τη φύση, για να μπορείς να πετύχεις την ”επαναφορά” του ζώου πίσω στη ζωή». Δηλώνει ότι για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται μια μεγάλη επεξεργασία, ενώ πρέπει να γνωρίζεις την ανατομία του ζώου και τον τρόπο που αυτό κινείται στη φύση. «Μπορεί οποιοσδήποτε να πετύχει μια απλή ταρίχευση, αλλά άλλο είναι να πετύχεις κάτι που φαίνεται ότι είναι ζωντανό, όπως για παράδειγμα η φάσσα που πίνει νερό ή η πάπια που ξεκουράζεται, και άλλο να φαίνεται ένα ζώο νεκρό», αναφέρει.

 tariheutis2

Εκθέματα σε Περιβαλλοντικά Κέντρα

Ο κ. Αριστοφάνους δεν συνηθίζει να πουλάει τα έργα του, με εξαίρεση τα τρία συνολικά Περιβαλλοντικά Κέντρα Ενημέρωσης του Δασονομείου. «Σε αυτά εκτίθεται μεγάλος αριθμός δικών μου ταριχευμένων ζώων, όπως λαγοί, αλεπούδες, χελώνες και διάφορα πτηνά. Το ένα είναι στην Αθαλάσσα, το δεύτερο στη Σκαρίνου και το τρίτο στην Επισκοπή της Πάφου», σημειώνει ο κ. Αριστοφάνους.

 

Ένα μουσείο το όνειρο του Άριστου

«Είχα σχέδια για ένα μουσείο εδώ στο σπίτι και το απέρριψε η πολεοδομία», ομολογεί με πικρία ο κ. Αριστοφάνους. Οι δικαιολογίες που προέβαλαν οι υπεύθυνοι για την παρεμπόδιση δημιουργίας ενός πρωτόγνωρου για τα δεδομένα της Κύπρου μουσείου ήταν η αδυναμία δημιουργίας χώρου στάθμευσης για 100 αυτοκίνητα(!) και το γεγονός ότι ο χώρος δεν θα μπορούσε να συνάδει με το χαρακτήρα του χωριού. «Κρίμα, γιατί παρόλο που είμαστε ένα μικρό νησί, έχουμε πολλά να αναδείξουμε», λέει ο Άριστος.

 tariheutis3

Πώς γίνεται η ταρίχευση;

«Χρησιμοποιώντας νυστέρι, λέει ο Άριστος, χαράσσεις μία τομή στο στήθος του ζώου και αφαιρείς όλα τα εσωτερικά όργανα, αφήνοντας στο τέλος μόνο το δέρμα μαζί με το τρίχωμα, τα φτερά ή τα λέπια. Στη συνέχεια τοποθετείς στο ζώο πολυστερίνη και σύρματα, τα οποία λειτουργούν ως σπονδυλική στήλη. Διατηρείς τα πόδια, το κρανίο, ενώ αντικαθιστάς τα μάτια, με ειδικά γυάλινα, τα οποία, όπως αναφέρει ο Άριστος, έρχονται από την Αμερική. Το ζώο τοποθετείται σε βάση, η οποία αντιπροσωπεύει το φυσικό περιβάλλον του ζώου. Η διαδικασία είναι σχετικά εύκολη και μπορεί ο οποιοσδήποτε να τη μάθει. Η μεγαλύτερη όμως δυσκολία της ταρρίχευσης είναι να καταφέρεις μια ”ζωντανή” στάση του ζώου, όπως ήταν στη φύση…»

Share this post