ΕΛΑΜνίσαν ταπισόν του και τώρα ψάχνουν το λάθος – TΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΑΝΤΡΕΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Την ώρα που ξεκινούσα οργισμένος να γράψω για τις παλινδρομήσεις της Βουλής, οι οποίες δεν αποκλείεται να τινάξουν τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στον αέρα, ενημερώθηκα ότι ο ΔΗΣΥ κατέθεσε πρόταση νόμου, έτσι ώστε να διορθώσει διά της πλαγίας το λάθος του να τηρήσει αποχή, την ώρα που ψηφιζόταν η τροπολογία του ΕΛΑΜ για ένταξη στις σχολικές επετείους για τις οποίες γίνεται αναφορά στην τάξη του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950. Πού ήταν οι βουλευτές του ΔΗΣΥ τόσο καιρό, όταν οι κανονισμοί συζητούνταν στην Επιτροπή Παιδείας να ρυθμίσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο το θέμα; Το ζήτημά μας δεν είναι η αναφορά στην τάξη για το Ενωτικό Δημοψήφισμα. «Ε και;», λέω εγώ. Το ζήτημά μας είναι ότι το ΕΛΑΜ βαράει παλαμάκια και οι υπόλοιποι χορεύουν αντί να το απομονώσουν. Το ζήτημά μας είναι ότι με την ηλίθια παγίδα δημιουργήθηκε και στις δυο πλευρές ανασφάλεια για το τι μας περιμένει μετά από μια πιθανή λύση. Μα έτσι θα έχουμε; Να γινόμαστε μαλλιά κουβάρια για όσα έγιναν στο παρελθόν, αντί να σκάψουμε λάκκο να τα ρίξουμε μέσα; Έτσι θα έχουμε; Δεν μας αρκούν οι Γρίβες και οι Μακάριοι, τα μνημόσυνα και οι πραξικοπηματίες θα διπλασιάσουμε τις αντιπαραθέσεις με τα ταμπού και των από εκεί; Θα ανέμενε κανείς ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης θα δρούσαν πυροσβεστικά αντί να μαλώνουν όπως τα μωρά. Όλη αυτή η αναμπουμπούλα ήταν η ευκαιρία τους να βγουν να πουν μαζί: «Δέστε, αυτά θέλουμε να τερματιστούν με τη λύση. Φτάνει πια… ». Αλλά βλέπετε πλησιάζουν εκλογές και τα αρνιά πρέπει και πάλι να μαντριστούν. Μα ξέρετε η μάντρα δεν παράγει ποιότητα. Η ελεύθερη βοσκή παράγει. Έχετε αυτό κατά νου. ΕΛΑΜνίσετε μια φορά. Ας σας γίνει πάθημα το μάθημα.